05-23-2017, 10:05 AM
എല്ലാ കാര്യങ്ങളും ചേച്ചിയോട് പറയാറുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും ഈ ഒരു കാര്യം മാത്രം തുറന്നു പറയാൻ തോന്നിയില്ല. അതെ പറ്റി ഓർക്കുമ്പോൾ തന്നെ ദേഹമാകെ ഇക്കിളിയിടുന്ന പോലെ. ഏതാണ്ട ഒരു വർഷം കൊണ്ട് ഞാൻ തെറ്റില്ലാതെ ടൈപ്പ് ചെയ്യാനുള്ള പ്രാവീണ്യം നേടി. ചേച്ചി അപ്പോഴേക്കും ലോവർ ഗ്രേഡ് പരീക്ഷയെഴുതിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു. “സുലോചന ഇത്തവണ ലോവർ പരീക്ഷക്ക് തയ്യാറായിക്കോളു. ” കൂട്ടികളെ തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നതിനിടയിൽ ജയകൃഷ്ണൻ മാഷ് പറഞ്ഞു.
“എനിക്ക് തീരെ സ്പീഡ് ആയിട്ടില്ല്യ മാഷേ . ഞാൻ അടുത്ത തവണ ഇരിക്കാം ” എനിക്ക് പരീക്ഷയെഴുതാൻ വലിയ താൽപര്യമൊന്നുമുണ്ടായിരൂന്നില്ല
“അതൊക്കെ ഞങ്ങളാ തീരുമാനിക്കുന്നെ . ഈ ശനിയാഴ്ച മുതൽ സ്പെഷ്യൽ ക്ലാസ്സ് തുടങ്ങും ജോബ് വർക്ക് പഠിപ്പിക്കാൻ . അത് അറ്റൻഡ് ചെയ്യാൻ തുടങ്ങിക്കോളൂ ”
ഞാൻ ധർമ്മസങ്കടത്തിലായി . പരീക്ഷിക്കിരിക്കുവാൻ യാതൊരു ആത്മ വിശ്വാസവുമില്ല.
“സാരമില്ലെടി മോളേ . ക്ലാസിനു പോയിട്ട് നിന്നെ കൊണ്ട് പറ്റണില്ലെങ്കില് അടുത്ത തവണ മതീന്ന് പറയാം ” ചേച്ചി എന്നെ സമാധാനിപ്പിച്ചു.
‘നാളെ സ്പെഷൽ ക്ലാസിനു തയ്യാറായി വന്നോളൂ “ ഒരു വെള്ളിയാഴ്ച ദിവസം ഞാൻ ടൈപ്പി നിർത്തി വച്ച് എഴുന്നേറ്റപ്പോൾ ജയകൃഷ്ണൻ മാഷ് പറഞ്ഞു.
“എത്ര മണിക്കാ വരണ്ട് മാഷേ “ഒരൊമ്പതര മണിയോടു കൂടി വന്നാൽ മതി.”
ഹൗ ! ഒമ്പതര മണിക്ക് ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ടിലെത്തണമെങ്കിൽ എട്ടു മണിക്കു തന്നെ കുളിച്ച തയ്യാറാവണം . ചേച്ചിക്ക് ക്ലാസില്ലാത്തതിനാൽ കൂടെ വരുമോ ആവോ ? ഒറ്റക്ക് എവിടേയും പോയിട്ട് ശീലമില്ലല്ലോ ?
“ഇവിടെ നൂറു കൂട്ടം പണി കെടക്കണുണ്ട് . ഇത്ര പ്രായൊക്കെ ആയില്ലേ ? ഇനി ഒറ്റക്ക് നടന്ന് ഒന്ന് ശീലിച്ച് നോക്ക് . എവിടേക്ക് പോവാനും കൂടെ ഒരു ചേച്ചി സഹായം വേണംന്ന് വച്ചാ ശ്യാവാനൊന്നും പോണില്ല. ഇനി ‘’ ചേച്ചിയോട് എന്റെ കൂടെ വരാൻ വേണ്ടി നിർബന്ധിക്കുകയായിരുന്ന എന്നെ അമ്മ വഴക്കു പറഞ്ഞു.
മനസ്സില്ലാ മനസ്സോടെയാണ് ഞാൻ പോകാനൊരുവെട്ട് .ടൈപ്പടിക്കുന്നതെല്ലാം തെറ്റിപ്പോകണേ എന്നെ ഇത്തവണ പരീക്ഷിക്കിരിക്കുന്നതിൽ നിന്നൊഴിവാക്കിത്തരണമേ എന്നൊക്കെയായിരുന്നു ഇറങ്ങുന്ന സമയത്ത് ദൈവത്തോടുള്ള എന്റെ പ്രാർത്ഥന.
നടക്കുന്ന വഴിയിൽ ഇരുവശത്തേക്കും വളരെയധികം ശ്രദ്ധിച്ചു കൊണ്ടായിരുന്നു ഞാൻ നടന്നുകൊണ്ടിരുന്നത്. ആരെങ്കിലും എന്നെ പറ്റി വല്ല കമന്ററും പാസ്സാക്കുന്നുണ്ടോ ? നീളത്തിൽ പിന്നിയിട്ട് പുറകിൽ അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും ആടിക്കളിക്കുന്ന എന്റെ മൂടിയെ പറ്റിയോ കുന്തമുനകൾ പോലെ ബ്ലൗസിനു വെളിയിലേക്ക് തൂറിച്ചു നിൽക്കുന്ന മൂലകളെ പറ്റിയോ താളാത്മകമായി വെട്ടുന്ന മാംസളമായ ചന്തികളെ പറ്റിയോ എന്തെങ്കിലും അഭിപ്രായങ്ങൾ ?
ഈ പാവാടയും ബ്ലൗസും മാറേണ്ട സമയം അതിക്രമിച്ചിരിക്കുന്നു മനസ്സിൽ എന്തെങ്കിലും ഇക്കിളിയുണ്ടാവുന്ന കാര്യങ്ങൾ ഓർമ്മ വന്നാൽ ടോർച്ചിന്റെ ബൾബു പോലെ ബ്ലൗസിന്റെ പുറത്തേക്ക് തിണർത്ത് നിൽക്കുന്ന മൂലക്കണ്ണുകൾ മറ്റുള്ളവരുടെ ശ്രദ്ധയിൽ നിന്നൊഴിവാക്കാൻ ഭയങ്കര പാടു തന്നെ.
“എനിക്ക് തീരെ സ്പീഡ് ആയിട്ടില്ല്യ മാഷേ . ഞാൻ അടുത്ത തവണ ഇരിക്കാം ” എനിക്ക് പരീക്ഷയെഴുതാൻ വലിയ താൽപര്യമൊന്നുമുണ്ടായിരൂന്നില്ല
“അതൊക്കെ ഞങ്ങളാ തീരുമാനിക്കുന്നെ . ഈ ശനിയാഴ്ച മുതൽ സ്പെഷ്യൽ ക്ലാസ്സ് തുടങ്ങും ജോബ് വർക്ക് പഠിപ്പിക്കാൻ . അത് അറ്റൻഡ് ചെയ്യാൻ തുടങ്ങിക്കോളൂ ”
ഞാൻ ധർമ്മസങ്കടത്തിലായി . പരീക്ഷിക്കിരിക്കുവാൻ യാതൊരു ആത്മ വിശ്വാസവുമില്ല.
“സാരമില്ലെടി മോളേ . ക്ലാസിനു പോയിട്ട് നിന്നെ കൊണ്ട് പറ്റണില്ലെങ്കില് അടുത്ത തവണ മതീന്ന് പറയാം ” ചേച്ചി എന്നെ സമാധാനിപ്പിച്ചു.
‘നാളെ സ്പെഷൽ ക്ലാസിനു തയ്യാറായി വന്നോളൂ “ ഒരു വെള്ളിയാഴ്ച ദിവസം ഞാൻ ടൈപ്പി നിർത്തി വച്ച് എഴുന്നേറ്റപ്പോൾ ജയകൃഷ്ണൻ മാഷ് പറഞ്ഞു.
“എത്ര മണിക്കാ വരണ്ട് മാഷേ “ഒരൊമ്പതര മണിയോടു കൂടി വന്നാൽ മതി.”
ഹൗ ! ഒമ്പതര മണിക്ക് ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ടിലെത്തണമെങ്കിൽ എട്ടു മണിക്കു തന്നെ കുളിച്ച തയ്യാറാവണം . ചേച്ചിക്ക് ക്ലാസില്ലാത്തതിനാൽ കൂടെ വരുമോ ആവോ ? ഒറ്റക്ക് എവിടേയും പോയിട്ട് ശീലമില്ലല്ലോ ?
“ഇവിടെ നൂറു കൂട്ടം പണി കെടക്കണുണ്ട് . ഇത്ര പ്രായൊക്കെ ആയില്ലേ ? ഇനി ഒറ്റക്ക് നടന്ന് ഒന്ന് ശീലിച്ച് നോക്ക് . എവിടേക്ക് പോവാനും കൂടെ ഒരു ചേച്ചി സഹായം വേണംന്ന് വച്ചാ ശ്യാവാനൊന്നും പോണില്ല. ഇനി ‘’ ചേച്ചിയോട് എന്റെ കൂടെ വരാൻ വേണ്ടി നിർബന്ധിക്കുകയായിരുന്ന എന്നെ അമ്മ വഴക്കു പറഞ്ഞു.
മനസ്സില്ലാ മനസ്സോടെയാണ് ഞാൻ പോകാനൊരുവെട്ട് .ടൈപ്പടിക്കുന്നതെല്ലാം തെറ്റിപ്പോകണേ എന്നെ ഇത്തവണ പരീക്ഷിക്കിരിക്കുന്നതിൽ നിന്നൊഴിവാക്കിത്തരണമേ എന്നൊക്കെയായിരുന്നു ഇറങ്ങുന്ന സമയത്ത് ദൈവത്തോടുള്ള എന്റെ പ്രാർത്ഥന.
നടക്കുന്ന വഴിയിൽ ഇരുവശത്തേക്കും വളരെയധികം ശ്രദ്ധിച്ചു കൊണ്ടായിരുന്നു ഞാൻ നടന്നുകൊണ്ടിരുന്നത്. ആരെങ്കിലും എന്നെ പറ്റി വല്ല കമന്ററും പാസ്സാക്കുന്നുണ്ടോ ? നീളത്തിൽ പിന്നിയിട്ട് പുറകിൽ അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും ആടിക്കളിക്കുന്ന എന്റെ മൂടിയെ പറ്റിയോ കുന്തമുനകൾ പോലെ ബ്ലൗസിനു വെളിയിലേക്ക് തൂറിച്ചു നിൽക്കുന്ന മൂലകളെ പറ്റിയോ താളാത്മകമായി വെട്ടുന്ന മാംസളമായ ചന്തികളെ പറ്റിയോ എന്തെങ്കിലും അഭിപ്രായങ്ങൾ ?
ഈ പാവാടയും ബ്ലൗസും മാറേണ്ട സമയം അതിക്രമിച്ചിരിക്കുന്നു മനസ്സിൽ എന്തെങ്കിലും ഇക്കിളിയുണ്ടാവുന്ന കാര്യങ്ങൾ ഓർമ്മ വന്നാൽ ടോർച്ചിന്റെ ബൾബു പോലെ ബ്ലൗസിന്റെ പുറത്തേക്ക് തിണർത്ത് നിൽക്കുന്ന മൂലക്കണ്ണുകൾ മറ്റുള്ളവരുടെ ശ്രദ്ധയിൽ നിന്നൊഴിവാക്കാൻ ഭയങ്കര പാടു തന്നെ.