06-21-2017, 09:34 AM
എന്നാ പിന്നെ നമുക്കങ്ങ് വെഞ്ചിരിച്ചാലോ.”
വിമോചനത്തിനായി അലറിമറിയുന്ന ആ കൊടുംകാറ്റിന്റെ തലപ്പത്ത് മൃദുവായി ഒന്നവൾ കയ്യമർത്തി. അവന്റെ ശരിരമാകെ കോരിത്തരിച്ചു. സിരകളിൽകൂടി മിന്നൽ പാഞ്ഞു. പെട്ടെന്നവളിൽ നിന്ന് അവൻ പിന്നോട്ട് വലിഞ്ഞു.
“ജോസൂട്ടീ, എന്നാ പറ്റി’ മേരി ആകാംഷയോടെ ചോദിച്ചു.
അച്ചന്റെ മുഖമെല്ലാം വെളുത്തു വെളറിയിരിക്കുന്നു. അവളുടെ കണ്ണുകൾ മെല്ലെ താഴേയ്ക്കിറങ്ങി. ജോഹയിലേ തടിപ്പു പോയി. അവിടെ ഒരു ചെറിയ നനവും, മേരിക്കു കാര്യം മനസിലായി
“ജോസൂട്ടീ, കുളിമുറി ഇവിടുണ്ട് കഴുകിക്കളയാം”
ജോസൂട്ടി അമ്പരന്ന് വിളറി കണ്ണും താഴ്ത്തി നിൽക്കുന്ന കണ്ട് മേരി അടുത്തേക്ക് ചെന്ന് കൈപിടിച്ചു ധൈര്യത്തോടെ പറഞ്ഞു.
“ഇങ്ങു വാ. അകത്തുപോയി അണ്ടർവെയർ ഊരിയിട് ഞാനിപ്പം വരാം.”
മേരി അടുക്കളയിലേക്കോടി ഒരു ഗ്ലാസ് പാലെടുത്ത് അടുപ്പത്ത് വച്ചു. അടുപ്പിൽ ആളിക്കത്തുന്ന തീനാളങ്ങൾ അവളുടെ ഉള്ളിൽ പൊരിയുന്ന കാമാഗ്നിപോലായായിരുന്നു. ജോസുട്ടിയുടെ കുണ്ണയുടെ കനവും മുഴുപ്പും മൃഗീയബലവും അവളുടെയ കൈയിലിടഞ്ഞപ്പോൾ അവളുടെ പൂറിലേ പാലും തിളച്ചു പതച്ചു പൊങ്ങാൻ തുടങ്ങിയതായിരുന്നു. ഞെരിപിരികൊള്ളുന്ന ആ കണ്ണയുടെ തിളപ്പേറ്റ കൈ അവൾ മെല്ലെ ചൂണ്ടിലേക്കമർത്തി. നഷ്ടപ്പെട്ട ആ നിമിഷത്തേ കയ്യിലൊതുക്കുവാനുള്ള ആവേശത്തോടെ. ഗ്ലാസിൽ ചൂടുപാലുമായി കിടപ്പുമുറിയിലെത്തിയപ്പം അച്ചനവിടെയില്ല. കുളിമുറിയിലുമില്ല. മേരി വരാന്തയിലിറങ്ങി നോക്കിയപ്പോൾ കയ്യിൽ കുടയും പിടിച്ച് യാത്രയാകാൻ നിൽക്കുന്ന അച്ചനേയാണ്. അണ്ടർവെയർ ചുരുട്ടി മറ്റെ കയ്യിലുമുണ്ട്.
“ജോസച്ചൻ പോകുവാണോ” ഗ്ലാസ് മേശപ്പുറത്ത് വച്ചിട്ട് പൂമുഖത്തേക്ക് വന്ന് മേരി ചോദിച്ചു. “അതെ’
മേരിയുടെ മുഖത്തുനോക്കാതെ അച്ചൻ പറഞ്ഞു.
“എന്നേ ഇത് വെറുക്കാൻ ഞാൻ എന്തു തെറ്റ് ചെയ്തു” “ഞാനല്ലേ തെറ്റ് ചെയ്തത്. എനിക്കു മേരിയോട് വെറുപ്പൊന്നും ഇല്ല” മേരിക്കു കരച്ചിലൊതുക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. അവൾ തൂണിനോട് ഒട്ടിനിന്നു തേങ്ങലടിച്ചു കരഞ്ഞു.
“ഇങ്ങനെ കരയല്ലെ മോളേ’
വേദനനിറഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ അച്ചൻ യാചിച്ചു.
“ഇത് തെറ്റാണ്. അതുകൊണ്ടാണ്. ജോസച്ചന്റെ സ്വരത്തിലേ ദുഖമറിഞ്ഞ് മേരി കണ്ണുയർത്തി കണ്ണുനീർ തുടച്ചിട്ടു ശാന്തമായി പറഞ്ഞു. “ശരിയാ അച്ചൻ പറഞ്ഞത്. അച്ചൻ പൊയ്ക്കോ പക്ഷേ ഇങ്ങനെ പിണങ്ങിപ്പോയാൽ എനിക്ക് സഹിക്കാനാവില്ല” അച്ചനവളേ നോക്കി ഒരു പൊടി സ്നേഹത്തിനായി കെഞ്ചി യാചിക്കുന്ന ആ കണ്ണുകളിൽ നോക്കി പറ്റില്ലെന്ന് പറയാൻ അച്ചന് നാവനങ്ങിയില്ല “ശരി ഏതായാലും വീടു വെഞ്ചിരിച്ചിട്ടു പോകാം” അച്ചൻ സാവകാശം പറഞ്ഞു. “ആട്ടെ’ മേരി പ്രസാദത്തോടെ പുഞ്ചിരിച്ചു.
“ഞാൻ പോയി രൂപത്തിന്റെ മുമ്പിൽ തിരി കത്തിക്കാം. എന്റെ പൊന്നച്ചനല്ലേ, ഞാൻ ഇനി വേറൊന്നും ചോദിക്കില്ല സത്യം. ഞാനീ പാല എടുത്തുപോയില്ലേ. അച്ചനൊന്ന് കൂടിക്കുന്നേ.”
“ആട്ടെ. കുടിച്ചേക്കാം.”
അച്ചൻ ഗ്ലാസ് മേടിച്ചു കൂടിച്ചു. ചെറുചൂടുള്ള പാൽ അകത്ത് ചെന്നപ്പോൾ എന്തോ ഒരു സുഖവും ഉണർവും വന്നുകേറിയപ്പോൾ പര്യമ്പറത്തു വെച്ചിരുന്ന ഹന്നാൻവെള്ളകുപ്പിയും (പാർധനാപുസ്തകവുമെടുത്ത് ജോസച്ചൻ അകത്തേക്ക് കയറിക്കോണ്ട് വാച്ചിൽ നോക്കി. സമയം 12 30 ആയി . താമസിച്ചു. വർത്തമാനം പറഞ്ഞിരുന്നപ്പോൾ സമയം പോയതറിഞ്ഞില്ല. പെട്ടെന്നിവിടുന്നിറങ്ങണം. അച്ചൻ മനസിൽ കരുതി ജോസച്ചൻ ഹന്നാൻവെള്ളവും (പാർധനാപുസ്തകവും എടുത്ത് അകത്ത് എത്തിയപ്പോഴേക്കും മേരി കിടപ്പുമുറിയിലുള്ള കുരിശുരൂപത്തിന് മുമ്പിൽ തിരികത്തിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു. അച്ചൻ മുറിയലേക്കു കയറി രൂപത്തിൻ മുമ്പാകെ നിന്ന് കുരിശുവരച്ചു. പുസ്തകം തുറന്ന് ആശീർവാദത്തിന്റെ (പാർധന ചൊല്ലി. മേരി അച്ചന്റെ പുറകിൽ കയ്യും കൂപ്പിനിന്ന് പാർധനക്കുത്തരം ചൊല്ലി. അച്ചൻ ഹന്നാൻ വെള്ളമെടുത്ത് മുറിയിൽ തളിച്ചു.
കിടപ്പുമുറിയിൽ നിന്നിറങ്ങി അടുക്കളയിലും ചുറ്റും വരാന്തയിലും വെള്ളം തളിച്ചു തിരിച്ചെത്തി കുപ്പി അടക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ മേരി ചെറുകുസൃതിയോടെ ചോദിച്ചു.
“വീടിനുമാത്രമേയുള്ളോ ആശീർവാദം, വീട്ടിലുള്ളവർക്കല്ലേ അച്ചോ.”
“അതിനെന്താ, നിന്നേയും ആശീർവദിക്കാം”
അച്ചൻ മേരിയുടെ നേരേ തിരിഞ്ഞ് ഹന്നാൻവെള്ളക്കുപ്പി അവളെ തളിക്കാനായി കുലുക്കിയപ്പോൾ അടപ്പു തുറന്നുപോയി. മേരിയുടെ നെഞ്ചത്ത് ഒന്നോ രണ്ടോ തുള്ളി വെള്ളമല്ല പകരം രണ്ടുതുടമാണ് വീണത് അച്ചന് അയ്യടാന്ന് ആയിപ്പോയെങ്കിലും മേരി കൊട്ടികൊട്ടി ചിരിക്കുന്ന കണ്ടപ്പം അച്ചനും ചിരിവന്നു. മേരി അച്ചന്റെ കൈ കടന്ന് പിടിച്ച് വെള്ളക്കുപ്പി പിന്നെയും നെഞ്ചത്തൊട്ട് ചെരിച്ചോണ്ട് പറഞ്ഞു
“ഒന്നു നന്നായിട്ട് ആശീർവദിക്കെന്നേ.”
“എന്നാൽ അങ്ങനെ തനേ” എന്നും പറഞ്ഞ് അച്ചൻ ആ കുപ്പി അവളുടെ തോളുകളിലും കഴുത്തിന്റെ വിടവിലും ഒക്കെ ഒഴിച്ചു. മേരി മൊത്തം കുളിച്ചു. നനഞ്ഞു. വെള്ളം ബ്ലൗസിനകത്തുകൂടി ഒഴുകി അടിവയറുവരെ എത്തി. കൊഴുത്തുരുണ്ട് മൂലകളും കറുത്ത മുലഞെട്ടുകളും തണുത്ത ജലസ്പർശനത്താൽ ഒരു വിറവലോടെ കുതിഞ്ഞുയർന്നു. അവൾ തലമുടി കെട്ടിയൊതുക്കാനായി കൈകൾ ഉയത്തിയപ്പോൾ നനഞ്ഞ ബ്ലൗസ് ആ തേൻകുടുക്കകളിൽ വലിഞ്ഞുരഞ്ഞു. ഹുക്കുകൾ ഏതുനിമിഷവും അടർന്നപോകുമെന്ന് അച്ചന്നു തോന്നി. സ്ത്രതീസൗന്ദര്യം പിഴിഞ്ഞുവാർത്ത ഈ കലാവിഗ്രഹം മുമ്പിൽനിന്ന് കുഴഞ്ഞാടിയാൽ ഏത് വിശ്വാമിതനാണ് അലിയാത്തത്. അച്ചന്റെ ശരീരം പിന്നെയും തിളച്ചു. മുഖം തുടുത്തു. അടിയിലേ പത്തി അമർത്തുവാൻ ഇത്തവണ അണ്ടർവെയറിന്റെ കരുത്തുള്ള ഇലാസ്റ്റിക്കില്ലായിരുന്നു. അച്ചന്റെ പുരുഷത്തം ഉയർന്നെഴുന്നേറ്റ് ജോഹക്കടിയിൽ കൂടാരമടിച്ചത് മേരി കണ്ടു. അവൾ മെല്ലെ അച്ചന്റെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങിനിന്ന് പാവാടയുടെ മുകളിൽകൂടി സ്വന്തം അരക്കട്ടിലും തുടകളിലും തടവിക്കൊണ്ട് ഒരു ചെറുശ്യoഗാരത്തോടെ പറഞ്ഞു.
“ഇതെന്നാ ജോസൂട്ടീ, പകുതിപണിയേ ആയുള്ളല്ലോ. താഴോട്ടിനിയും കിടക്കുന്നു ആശീർവദിക്കാൻ സ്ഥലം. ഇനിയൊണ്ടോ വിശുദ്ധജലം”
വിമോചനത്തിനായി അലറിമറിയുന്ന ആ കൊടുംകാറ്റിന്റെ തലപ്പത്ത് മൃദുവായി ഒന്നവൾ കയ്യമർത്തി. അവന്റെ ശരിരമാകെ കോരിത്തരിച്ചു. സിരകളിൽകൂടി മിന്നൽ പാഞ്ഞു. പെട്ടെന്നവളിൽ നിന്ന് അവൻ പിന്നോട്ട് വലിഞ്ഞു.
“ജോസൂട്ടീ, എന്നാ പറ്റി’ മേരി ആകാംഷയോടെ ചോദിച്ചു.
അച്ചന്റെ മുഖമെല്ലാം വെളുത്തു വെളറിയിരിക്കുന്നു. അവളുടെ കണ്ണുകൾ മെല്ലെ താഴേയ്ക്കിറങ്ങി. ജോഹയിലേ തടിപ്പു പോയി. അവിടെ ഒരു ചെറിയ നനവും, മേരിക്കു കാര്യം മനസിലായി
“ജോസൂട്ടീ, കുളിമുറി ഇവിടുണ്ട് കഴുകിക്കളയാം”
ജോസൂട്ടി അമ്പരന്ന് വിളറി കണ്ണും താഴ്ത്തി നിൽക്കുന്ന കണ്ട് മേരി അടുത്തേക്ക് ചെന്ന് കൈപിടിച്ചു ധൈര്യത്തോടെ പറഞ്ഞു.
“ഇങ്ങു വാ. അകത്തുപോയി അണ്ടർവെയർ ഊരിയിട് ഞാനിപ്പം വരാം.”
മേരി അടുക്കളയിലേക്കോടി ഒരു ഗ്ലാസ് പാലെടുത്ത് അടുപ്പത്ത് വച്ചു. അടുപ്പിൽ ആളിക്കത്തുന്ന തീനാളങ്ങൾ അവളുടെ ഉള്ളിൽ പൊരിയുന്ന കാമാഗ്നിപോലായായിരുന്നു. ജോസുട്ടിയുടെ കുണ്ണയുടെ കനവും മുഴുപ്പും മൃഗീയബലവും അവളുടെയ കൈയിലിടഞ്ഞപ്പോൾ അവളുടെ പൂറിലേ പാലും തിളച്ചു പതച്ചു പൊങ്ങാൻ തുടങ്ങിയതായിരുന്നു. ഞെരിപിരികൊള്ളുന്ന ആ കണ്ണയുടെ തിളപ്പേറ്റ കൈ അവൾ മെല്ലെ ചൂണ്ടിലേക്കമർത്തി. നഷ്ടപ്പെട്ട ആ നിമിഷത്തേ കയ്യിലൊതുക്കുവാനുള്ള ആവേശത്തോടെ. ഗ്ലാസിൽ ചൂടുപാലുമായി കിടപ്പുമുറിയിലെത്തിയപ്പം അച്ചനവിടെയില്ല. കുളിമുറിയിലുമില്ല. മേരി വരാന്തയിലിറങ്ങി നോക്കിയപ്പോൾ കയ്യിൽ കുടയും പിടിച്ച് യാത്രയാകാൻ നിൽക്കുന്ന അച്ചനേയാണ്. അണ്ടർവെയർ ചുരുട്ടി മറ്റെ കയ്യിലുമുണ്ട്.
“ജോസച്ചൻ പോകുവാണോ” ഗ്ലാസ് മേശപ്പുറത്ത് വച്ചിട്ട് പൂമുഖത്തേക്ക് വന്ന് മേരി ചോദിച്ചു. “അതെ’
മേരിയുടെ മുഖത്തുനോക്കാതെ അച്ചൻ പറഞ്ഞു.
“എന്നേ ഇത് വെറുക്കാൻ ഞാൻ എന്തു തെറ്റ് ചെയ്തു” “ഞാനല്ലേ തെറ്റ് ചെയ്തത്. എനിക്കു മേരിയോട് വെറുപ്പൊന്നും ഇല്ല” മേരിക്കു കരച്ചിലൊതുക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. അവൾ തൂണിനോട് ഒട്ടിനിന്നു തേങ്ങലടിച്ചു കരഞ്ഞു.
“ഇങ്ങനെ കരയല്ലെ മോളേ’
വേദനനിറഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ അച്ചൻ യാചിച്ചു.
“ഇത് തെറ്റാണ്. അതുകൊണ്ടാണ്. ജോസച്ചന്റെ സ്വരത്തിലേ ദുഖമറിഞ്ഞ് മേരി കണ്ണുയർത്തി കണ്ണുനീർ തുടച്ചിട്ടു ശാന്തമായി പറഞ്ഞു. “ശരിയാ അച്ചൻ പറഞ്ഞത്. അച്ചൻ പൊയ്ക്കോ പക്ഷേ ഇങ്ങനെ പിണങ്ങിപ്പോയാൽ എനിക്ക് സഹിക്കാനാവില്ല” അച്ചനവളേ നോക്കി ഒരു പൊടി സ്നേഹത്തിനായി കെഞ്ചി യാചിക്കുന്ന ആ കണ്ണുകളിൽ നോക്കി പറ്റില്ലെന്ന് പറയാൻ അച്ചന് നാവനങ്ങിയില്ല “ശരി ഏതായാലും വീടു വെഞ്ചിരിച്ചിട്ടു പോകാം” അച്ചൻ സാവകാശം പറഞ്ഞു. “ആട്ടെ’ മേരി പ്രസാദത്തോടെ പുഞ്ചിരിച്ചു.
“ഞാൻ പോയി രൂപത്തിന്റെ മുമ്പിൽ തിരി കത്തിക്കാം. എന്റെ പൊന്നച്ചനല്ലേ, ഞാൻ ഇനി വേറൊന്നും ചോദിക്കില്ല സത്യം. ഞാനീ പാല എടുത്തുപോയില്ലേ. അച്ചനൊന്ന് കൂടിക്കുന്നേ.”
“ആട്ടെ. കുടിച്ചേക്കാം.”
അച്ചൻ ഗ്ലാസ് മേടിച്ചു കൂടിച്ചു. ചെറുചൂടുള്ള പാൽ അകത്ത് ചെന്നപ്പോൾ എന്തോ ഒരു സുഖവും ഉണർവും വന്നുകേറിയപ്പോൾ പര്യമ്പറത്തു വെച്ചിരുന്ന ഹന്നാൻവെള്ളകുപ്പിയും (പാർധനാപുസ്തകവുമെടുത്ത് ജോസച്ചൻ അകത്തേക്ക് കയറിക്കോണ്ട് വാച്ചിൽ നോക്കി. സമയം 12 30 ആയി . താമസിച്ചു. വർത്തമാനം പറഞ്ഞിരുന്നപ്പോൾ സമയം പോയതറിഞ്ഞില്ല. പെട്ടെന്നിവിടുന്നിറങ്ങണം. അച്ചൻ മനസിൽ കരുതി ജോസച്ചൻ ഹന്നാൻവെള്ളവും (പാർധനാപുസ്തകവും എടുത്ത് അകത്ത് എത്തിയപ്പോഴേക്കും മേരി കിടപ്പുമുറിയിലുള്ള കുരിശുരൂപത്തിന് മുമ്പിൽ തിരികത്തിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു. അച്ചൻ മുറിയലേക്കു കയറി രൂപത്തിൻ മുമ്പാകെ നിന്ന് കുരിശുവരച്ചു. പുസ്തകം തുറന്ന് ആശീർവാദത്തിന്റെ (പാർധന ചൊല്ലി. മേരി അച്ചന്റെ പുറകിൽ കയ്യും കൂപ്പിനിന്ന് പാർധനക്കുത്തരം ചൊല്ലി. അച്ചൻ ഹന്നാൻ വെള്ളമെടുത്ത് മുറിയിൽ തളിച്ചു.
കിടപ്പുമുറിയിൽ നിന്നിറങ്ങി അടുക്കളയിലും ചുറ്റും വരാന്തയിലും വെള്ളം തളിച്ചു തിരിച്ചെത്തി കുപ്പി അടക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ മേരി ചെറുകുസൃതിയോടെ ചോദിച്ചു.
“വീടിനുമാത്രമേയുള്ളോ ആശീർവാദം, വീട്ടിലുള്ളവർക്കല്ലേ അച്ചോ.”
“അതിനെന്താ, നിന്നേയും ആശീർവദിക്കാം”
അച്ചൻ മേരിയുടെ നേരേ തിരിഞ്ഞ് ഹന്നാൻവെള്ളക്കുപ്പി അവളെ തളിക്കാനായി കുലുക്കിയപ്പോൾ അടപ്പു തുറന്നുപോയി. മേരിയുടെ നെഞ്ചത്ത് ഒന്നോ രണ്ടോ തുള്ളി വെള്ളമല്ല പകരം രണ്ടുതുടമാണ് വീണത് അച്ചന് അയ്യടാന്ന് ആയിപ്പോയെങ്കിലും മേരി കൊട്ടികൊട്ടി ചിരിക്കുന്ന കണ്ടപ്പം അച്ചനും ചിരിവന്നു. മേരി അച്ചന്റെ കൈ കടന്ന് പിടിച്ച് വെള്ളക്കുപ്പി പിന്നെയും നെഞ്ചത്തൊട്ട് ചെരിച്ചോണ്ട് പറഞ്ഞു
“ഒന്നു നന്നായിട്ട് ആശീർവദിക്കെന്നേ.”
“എന്നാൽ അങ്ങനെ തനേ” എന്നും പറഞ്ഞ് അച്ചൻ ആ കുപ്പി അവളുടെ തോളുകളിലും കഴുത്തിന്റെ വിടവിലും ഒക്കെ ഒഴിച്ചു. മേരി മൊത്തം കുളിച്ചു. നനഞ്ഞു. വെള്ളം ബ്ലൗസിനകത്തുകൂടി ഒഴുകി അടിവയറുവരെ എത്തി. കൊഴുത്തുരുണ്ട് മൂലകളും കറുത്ത മുലഞെട്ടുകളും തണുത്ത ജലസ്പർശനത്താൽ ഒരു വിറവലോടെ കുതിഞ്ഞുയർന്നു. അവൾ തലമുടി കെട്ടിയൊതുക്കാനായി കൈകൾ ഉയത്തിയപ്പോൾ നനഞ്ഞ ബ്ലൗസ് ആ തേൻകുടുക്കകളിൽ വലിഞ്ഞുരഞ്ഞു. ഹുക്കുകൾ ഏതുനിമിഷവും അടർന്നപോകുമെന്ന് അച്ചന്നു തോന്നി. സ്ത്രതീസൗന്ദര്യം പിഴിഞ്ഞുവാർത്ത ഈ കലാവിഗ്രഹം മുമ്പിൽനിന്ന് കുഴഞ്ഞാടിയാൽ ഏത് വിശ്വാമിതനാണ് അലിയാത്തത്. അച്ചന്റെ ശരീരം പിന്നെയും തിളച്ചു. മുഖം തുടുത്തു. അടിയിലേ പത്തി അമർത്തുവാൻ ഇത്തവണ അണ്ടർവെയറിന്റെ കരുത്തുള്ള ഇലാസ്റ്റിക്കില്ലായിരുന്നു. അച്ചന്റെ പുരുഷത്തം ഉയർന്നെഴുന്നേറ്റ് ജോഹക്കടിയിൽ കൂടാരമടിച്ചത് മേരി കണ്ടു. അവൾ മെല്ലെ അച്ചന്റെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങിനിന്ന് പാവാടയുടെ മുകളിൽകൂടി സ്വന്തം അരക്കട്ടിലും തുടകളിലും തടവിക്കൊണ്ട് ഒരു ചെറുശ്യoഗാരത്തോടെ പറഞ്ഞു.
“ഇതെന്നാ ജോസൂട്ടീ, പകുതിപണിയേ ആയുള്ളല്ലോ. താഴോട്ടിനിയും കിടക്കുന്നു ആശീർവദിക്കാൻ സ്ഥലം. ഇനിയൊണ്ടോ വിശുദ്ധജലം”