09-15-2016, 05:09 PM
ഇങ്ങനെ കെടന്നൊറ്റങ്ങിയാപ്പിനെ അമ്മയെ വല്ലോരും കട്ടോണ്ടുപോകും. പിന്നെ അച്ഛനോടും ലതയോടു ഞാനെന്തുപറയും? ഞാനവരെ കളിയാക്കി
പോ മോനേ.. ചുവന്ന മുഖവും, തോർത്ത് മായ്ക്കുന്നതിനുമുന്നേ കണ്ട കൊഴുത്ത മൂലകളും അരക്കെട്ടും ഞാൻ കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് ഒറ്റവലിയ്ക്ക് കൂടിച്ചു.
മുണ്ട് നേരെ പിടിച്ചിട്ട് അവർ ചന്തികളും തുളുമ്പിച്ചുകൊണ്ട് അകത്തേക്കു നടന്നു. ഇടയ്ക്ക്കൊന്ന തിരിഞ്ഞുനോക്കിയപ്പോൾ ഞാനവരെ നോക്കി ചിരിച്ചു. ആ മുഖം പിന്നെയും ചുവന്നു
ഊണു കഴിക്കുമ്പോൾ ഒന്നും നടക്കാത്ത മാതിരി ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേരും പെരുമാറി. അവർ എതിർപ്പ് കാട്ടാത്തിടത്തോളം ചെലപ്പുഴെല്ലാം കൈ വെച്ചു വിട്ടാലും വലിയ പ്രശ്നം വരത്തില്ലെന്നു തോന്നി, ആ. നോക്കാം l
അവരുടെ കൈപ്പുണ്യം ഉഗ്രനായിരുന്നു. ലതയ്ക്കുപോലും അവരുടെ അടുത്തെത്താൻ കഴിയില്ല. ഞാനമ്മയെ വാനോളം പുകഴ്ത്തി. കെഴവൻ എണീറ്റു പോയിക്കഴിയുമ്പഴായിരിക്കും ഞങ്ങടെ സംസാരം!
പിന്നേ. ഞാനത്ര വല്യ കൂക്കൊന്നുമല്ല. നീയെന്നെ വെറുതേ പൊക്കുവാ എന്റെ കല്യാണിക്കുട്ടി. ഇദ്ദേത്രം നല്ല വായിക്കു പിടിക്കണ ശാപ്പാട് ഞാനിതുവരെ അടിച്ചിട്ടില്ല. അവരുടെ മുഖം സന്തോഷം കൊണ്ടും നാണം കൊണ്ടും വിടർന്ന് തുടൂത്തു കാണാൻ നല്ല ഭംഗിയായിരുന്നു.
കഴിഞ്ഞോ? എനിക്കേ ഈ പാത്രമെല്ലാമെടുത്ത് മോറിവെയ്ക്കക്കണം. അമ്മായിയമ്മ അടുക്കളേൽ നിന്നു വിളിച്ചുപറഞ്ഞു.
ഞാനെണീറ്റ കൈ കഴുകി. പിന്നെ എച്ചിൽപ്പാത്രങ്ങളുമെടുത്ത് അടുക്കളയിലോട്ടു ചെന്നു.
എന്താ മോനേ? ഞാനെടുക്കത്തില്ല്യാ? അവരുടെ പരിഭവം
എടുത്തുകൂത്തിയ മുണ്ടിന്റെ താഴെ കൊഴുത്ത വെളുത്ത തുടകളുടെ കീഴറ്റും കാണാമായിരുന്നു.
ഓ. അതിനെന്താ. ഞാൻ പാത്രങ്ങൾ സിങ്കിൽ വെച്ചു. ആ തടിച്ച മൂലകളിൽ ഒന്നുരുമ്മി അവരൊന്ന് പിടഞ്ഞുവോ? ഒരു സ്റ്റൂളിൽ കേറി ഞാനിരുന്നു. അവരുടെ താളത്തിലുള്ള ചലനങ്ങളും, കൊഴുത്ത അവയവങ്ങളും കൺ തുറക്കെ കണ്ടുകൊണ്ടി
നീയെന്താ പാത്രം കഴുകുന്നത് കണ്ടിട്ടില്ലോ? അമ്മ എന്റെ നേർക്ക് മുഖം തിരിച്ച് ഒരു കൂത്തുചോദ്യമെറിഞ്ഞു.
ചക്രവർത്തിനീ നിനക്കു ഞാനെന്റെ ശിൽപ്പഗോപുരം തുറന്നു. പൂഷ്ടപ്പപാദുകം പുറത്തുവെച്ചു നീ നഗ്നപാദ്യായകത്തുവരു. ഞാൻ മെല്ലെ മൂളി. അമ്മയുടെ മുഖം വികസിച്ചു.
തുടരും
പോ മോനേ.. ചുവന്ന മുഖവും, തോർത്ത് മായ്ക്കുന്നതിനുമുന്നേ കണ്ട കൊഴുത്ത മൂലകളും അരക്കെട്ടും ഞാൻ കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് ഒറ്റവലിയ്ക്ക് കൂടിച്ചു.
മുണ്ട് നേരെ പിടിച്ചിട്ട് അവർ ചന്തികളും തുളുമ്പിച്ചുകൊണ്ട് അകത്തേക്കു നടന്നു. ഇടയ്ക്ക്കൊന്ന തിരിഞ്ഞുനോക്കിയപ്പോൾ ഞാനവരെ നോക്കി ചിരിച്ചു. ആ മുഖം പിന്നെയും ചുവന്നു
ഊണു കഴിക്കുമ്പോൾ ഒന്നും നടക്കാത്ത മാതിരി ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേരും പെരുമാറി. അവർ എതിർപ്പ് കാട്ടാത്തിടത്തോളം ചെലപ്പുഴെല്ലാം കൈ വെച്ചു വിട്ടാലും വലിയ പ്രശ്നം വരത്തില്ലെന്നു തോന്നി, ആ. നോക്കാം l
അവരുടെ കൈപ്പുണ്യം ഉഗ്രനായിരുന്നു. ലതയ്ക്കുപോലും അവരുടെ അടുത്തെത്താൻ കഴിയില്ല. ഞാനമ്മയെ വാനോളം പുകഴ്ത്തി. കെഴവൻ എണീറ്റു പോയിക്കഴിയുമ്പഴായിരിക്കും ഞങ്ങടെ സംസാരം!
പിന്നേ. ഞാനത്ര വല്യ കൂക്കൊന്നുമല്ല. നീയെന്നെ വെറുതേ പൊക്കുവാ എന്റെ കല്യാണിക്കുട്ടി. ഇദ്ദേത്രം നല്ല വായിക്കു പിടിക്കണ ശാപ്പാട് ഞാനിതുവരെ അടിച്ചിട്ടില്ല. അവരുടെ മുഖം സന്തോഷം കൊണ്ടും നാണം കൊണ്ടും വിടർന്ന് തുടൂത്തു കാണാൻ നല്ല ഭംഗിയായിരുന്നു.
കഴിഞ്ഞോ? എനിക്കേ ഈ പാത്രമെല്ലാമെടുത്ത് മോറിവെയ്ക്കക്കണം. അമ്മായിയമ്മ അടുക്കളേൽ നിന്നു വിളിച്ചുപറഞ്ഞു.
ഞാനെണീറ്റ കൈ കഴുകി. പിന്നെ എച്ചിൽപ്പാത്രങ്ങളുമെടുത്ത് അടുക്കളയിലോട്ടു ചെന്നു.
എന്താ മോനേ? ഞാനെടുക്കത്തില്ല്യാ? അവരുടെ പരിഭവം
എടുത്തുകൂത്തിയ മുണ്ടിന്റെ താഴെ കൊഴുത്ത വെളുത്ത തുടകളുടെ കീഴറ്റും കാണാമായിരുന്നു.
ഓ. അതിനെന്താ. ഞാൻ പാത്രങ്ങൾ സിങ്കിൽ വെച്ചു. ആ തടിച്ച മൂലകളിൽ ഒന്നുരുമ്മി അവരൊന്ന് പിടഞ്ഞുവോ? ഒരു സ്റ്റൂളിൽ കേറി ഞാനിരുന്നു. അവരുടെ താളത്തിലുള്ള ചലനങ്ങളും, കൊഴുത്ത അവയവങ്ങളും കൺ തുറക്കെ കണ്ടുകൊണ്ടി
നീയെന്താ പാത്രം കഴുകുന്നത് കണ്ടിട്ടില്ലോ? അമ്മ എന്റെ നേർക്ക് മുഖം തിരിച്ച് ഒരു കൂത്തുചോദ്യമെറിഞ്ഞു.
ചക്രവർത്തിനീ നിനക്കു ഞാനെന്റെ ശിൽപ്പഗോപുരം തുറന്നു. പൂഷ്ടപ്പപാദുകം പുറത്തുവെച്ചു നീ നഗ്നപാദ്യായകത്തുവരു. ഞാൻ മെല്ലെ മൂളി. അമ്മയുടെ മുഖം വികസിച്ചു.
തുടരും