10-08-2016, 03:01 PM
ബസ്സിൽ വീട്ടിലേക്കുള്ള യാത്രയിൽ മായയുടെ മനസ്സ് തീർത്തും സന്തുഷ്ടമായിരിന്നു. കഴിഞ്ഞ നാലു ദിവസത്തെ അനുഭവങ്ങൾ തന്റെ ജീവിതത്തിലെ ഏറ്റവും നിർണ്ണായകമയ വഴിത്തിരിവായി. ഇനിയുള്ള തന്റെ ജീവിതം എങ്ങനെ വേണമെന്നു ഇപ്പോൾ വ്യക്ടമാകുന്നു.
വിവാഹത്തോടും ജീവിതത്തോടും വിക്ടി തോന്നി തുടങ്ങിയ കാലത്താണു മാഗ്നി സിസ്റ്റ്ലറെ പരിചയപ്പെടുന്നത്. എന്തുകൊണ്ടോ ആദ്യം കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ മനസ്സു തുറക്കാൻ പറ്റിയ ഒരാൾ – മൂത്ത ചേച്ചിയൊടെ അടുപ്പമുള്ള ഒരാൻറിയോടൊ ഒക്കെ തോനവുന്ന തരത്തിലുള്ള ഒരു വികാരം – എന്നാണു തോന്നിയത്.
മാത്തച്ചായനുമായി ആദ്യ ബന്ധപ്പെട്ടപ്പോൾ ഉണ്ടായ മാനസീക ഭയവും ശാരീരിക വേദനയും പിന്നീടുള്ള ഓരോ സംഗമത്തിലും കൂടിയതല്ലാതെ അൽപവും കുറഞ്ഞില്ല. കല്യാണത്തിനു മുന് പലപ്പോഴും പുരുഷസാമീപ്യം കൊതിക്കുകയും മർമസ്ഥാനങ്ങളിൽ സുഖമുള്ള ഒരു തരിപ്പു പടരുമ്പോൾ കരുത്തനായ ഒരാണിന്റെ നഗ്നമേനി തന്നെ പൊതിയുന്നതും തന്റെ വിങ്ങുന്ന വിള്ളലുകളിൽ അവന്റെ ലിംഗം നിറയുന്നതുമൊക്കെ സങ്കൽപിച്ച് മറ്റേതു പെൺകുട്ടിയേം പോലെ താന്നും വിരലിട്ടു സ്വയംഭോഗം നടത്തിയിട്ടുണ്ട്. പക്ഷെ വിവാഹ രാത്രി മാത്തച്ചായന്റെ ഭ്രാന്തൻ പരാക്രമങ്ങൾ ഇന്നും നടുക്കത്തോടെ മാത്രമേ ഓർക്കാൻ കഴിയൂ. മദ്യത്തിന്റോം സിഗററ്റിന്റോം മണവും തന്റെ ദേഹമാസകലവും പ്രത്യേകിച്ചു യോനിക്കുള്ളിലും ചൂട്ടുപൊള്ളുന്ന നീറ്റലുമാണാ രാത്രിയുടെ ഓർമ്മകൾ. ഫോ! എത്ര ദിവസമെടുത്തു അതൊന്നൊണങ്ങാൻ. ഒരു ക്ഷമയുമില്ലാതെ അപ്പഴും നിന്റെ കീറിയാലും വേണ്ടില്ല എന്റെ കേറിയാൽ മതി എന്ന ഭാവത്തിലുള്ള അങ്ങേരുടെ ബലപ്രയോഗങ്ങൾ. പുരുഷവർഗത്തോടു തന്നെ വെറുപ്പും വിദ്വീഷവും തന്റെ ഉള്ളിൽ നാൾക്കു നാൾ വളർത്തുകയായിരുന്നു.
മാത്തച്ചായനിൽ നിന്നും രക്ഷ പെടാനായിരുന്നു ആദ്യമൊക്കെ പള്ളിയിൽ പോകാൻ തുടങ്ങിയത്. പള്ളിയിൽ ചടങ്ങുകൾ കഴിഞ്ഞാലും വെറുതെയിരിക്കുന്ന തന്നെ സിസ്റ്റ്ലർ മാനി അക്കാലത്താണു ശ്രദ്ധിച്ചത്. നല്ല ഓമനത്തമുള്ള മുഖവും പ്രസരിപ്പുള്ള കണ്ണുകളും മാനി സിസ്റ്റ്ലറുടെ പ്രത്യേകതയാണു. സാധാരണ കാര്യങ്ങളെപ്പറ്റി സംസാരിച്ചു തുടങ്ങിയ ഞങ്ങൾ എങ്ങനേയൊ എന്റെ പേർസണൽ ജീവിതത്തിന്റെ സ്വകാര്യതയിലേക്കു വഴുതി വീണു. എല്ലാം മനസ്സു തുറക്കാൻ ഞാനും വെമ്പുകയായിരുന്നെന്ന് പറഞ്ഞു തുടങ്ങിയപ്പോഴാണെനിക്കും മനസ്സിലായത്.
അമ്മയോടു ഒരിക്കൽ പോലും ഒരു മാനസീക അടുപ്പം തനിക്കുണ്ടായിരുന്നില്ല. പിന്നെയുള്ളത് അനിയത്തി മോളിയാണു. എപ്പോഴും ബഹളം വച്ചു നടക്കുന്ന അവളെ പ്രായമായി എന്നുംീകരിക്കാനും ഇങ്ങനെയുള്ള കാര്യങ്ങൾ പറയാനും തനിക്കു കഴിയുമായിരുന്നില്ല. ഏതായാലും സിസ്റ്റ്ലർ മാഗ്നി എന്റെ ചുമടിറക്കി വക്കാൻ പറ്റിയ ഒരത്താണിയായി. സിസ്റ്ററൂമായി ചങ്ങാത്തം കൂടിയതിനു ശേഷം മാത്തച്ചായനെ ഒരു പരിധി വരെ ഒഴിവാക്കാൻ തനിക്കു കഴിഞ്ഞു.
അങ്ങനെയിരിക്കെയാണു നിർണ്ണായകമായ ആ കാഴ്ച കാണാൻ ഇടയായത്. ഉച്ചയുണു കഴിഞ്ഞു മാത്തച്ചായൻ കിടക്കാൻ വട്ടം കൂട്ടുമ്പോഴേക്കൂ ഞാൻ എന്തെങ്കിലും കാരണം പറഞ്ഞു തടി തപ്പുകയാണു പതിവ്. അന്നും ഞാൻ വീട്ടിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി. ഹാൻഡ് ബാനെടുക്കാൻ മറന്നതുകൊണ്ട ബസ് സ്റ്റോപ്പിൽ നിന്നും തിരിച്ചു വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങി. ആരേയും ഉണർത്താതെ ബാഗുമെടുത്തു സ്ഥലം കാലിയാക്കാമെന്നു കരുതി ഞാൻ ബെഡ് ദൂമിന്റെ വാതിൽ പതിയെ തുറന്നു. ഭാഗ്യം അച്ചായൻ കട്ടിലില്ല. ബാത് റുമിലോ മറ്റോ ആകും എന്നോർത്തു കൊണ്ട് ഞാൻ ബാഗുമെടുത്തു മുറിയിൽ നിന്നുമിറങ്ങി. പെട്ടെന്നാണു അമ്മയുടെ മുറിയിൽ നിന്നും എന്തോ അപശബ്ദങ്ങൾ ചെവിയിൽ പതിച്ചത്. കിതപ്പും ഞരക്കവും കൂട്ടത്തിൽ ചെറിയ പിറുപിറക്കലും. ആദ്യം അമ്മക്കെന്തോ പറ്റിയതാകും. എന്നു ഭയന്നു എങ്കിലും വാതിലിനോട് കൂടുതൽ അടൂത്തപ്പോൾ കാര്യം ഏതാണ്ട് മനസ്സിലായി ആരുമില്ലാത്തതുകൊണ്ട് അമ്മയും അപ്പന്നും കൂടി അൽപം വിസ്മരിച്ചു കളിക്കുകയാകും. ചെറു ചമ്മലോടെ തിരിഞ്ഞു നടക്കാൻ തുടങ്ങിയതും തലയിൽ ഒരു കൊള്ളിയാൻ മിന്നി. അപ്പൻ സ്ഥലത്തില്ല മാത്രമോ മാത്തച്ചായനെ മുറിയിൽ കണ്ടുമില്ല, സംശയം തീർത്തിട്ടു തന്നെ. താക്കോൽ ദ്വാരത്തിലൂടെ ഉള്ളിലേക്കു നോക്കിയിട്ട കാര്യമായിട്ടൊന്നും കാണാൻ പറ്റുന്നില്ല. ഉദ്വേഗം അടക്കാൻ കഴിയാതെ വന്നപ്പോൾ വാതിൽ തുറന്നു നോക്കാൻ തന്നെ തീരുമാനിച്ചു. നോബ് തിരിച്ചപ്പോൾ കുറ്റിയിട്ടിട്ടില്ല എന്നു മനസ്സിലായി. മൂറിയിൽ കയറി, വാതിലിനോടു ചേർന്ന കബോർഡിന്റെ സൈഡു പറ്റി ഞാൻ അമ്മയുടെ കട്ടിലിലേക്കു എത്തി നോക്കി
ഏതൊരു മകളേയും ഭ്രാന്തിയാക്കാൻ പോന്നു കാഴ്ച, ഭർത്താവ് അമ്മയുടെ കവികൂട്ടിൽ മുഖം ചേർത്തുവച്ച് ഒരുളുപ്പുമില്ലാതെ അവരുടെ മൂതക്കുഴി നക്കി തോർത്തുന്നു. അമ്മയാകട്ടെ മരുമകന്റെ മുഖത്തേക്കു തന്റെ അരക്കെട്ട് തള്ളി തള്ളി അവനെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നു. അവരുടെ ശീൽക്കാരവും ജൽപനങ്ങളും കൊണ്ട് ശബ്ദമുഖരിതമാണു മുറി. ആദ്യത്തെ ഷോക്കിൽ നിന്നും വിമുക്ടിയായ മായ അദ്ഭുതത്തോടെ ഓർത്തു ആരേയും ഞെട്ടിപ്പിക്കുന്ന ഇങ്ങനത്തെ കാഴ്ച പോലും തന്നിൽ ഒരു ചലനവും ഉണ്ടാക്കുന്നില്ല. വെറുപ്പോ വിദേഷമോ ഒക്കെ തോന്നേണ്ടിടത്തു വെറും നിർവികാരത മാത്രം.
വീരശൂര പരാക്രമിയായ ഭർത്താവൂ അമ്മയുടെ കാൽചുവട്ടിലിരുന്ന ഒരു പട്ടിക്കുഞ്ഞിന്റെ വിധ്യത്തോടെ അവരുടെ സാമാനം മുഞ്ചിയും നീക്കിയും അവരെ സുഖിപ്പിക്കുന്നത് മായയിൽ ദേഷ്യത്തേക്കാളേറെ കൗതുകമാണുയർത്തിയത്. പൊതുവെ താൻപോരിമക്കാരിയും തൻാടിയുമായ അമ്മയെ ഇതുപോലെ സൂരത സുഖത്തിലാരാടി വൈവശ്യത്തോടെ വിളി പിടിച്ചു അവസ്ഥയിൽ കാണുന്നതും മായയെ അംബരിപ്പിച്ചു. അമ്മയുടേയും ഭർത്താവിന്റെയും സ്ഥാനത്ത് ഇണ ചേരുന്ന ഏതോ രണ്ട് വന്യജീവികളാണു അവളുടെ മനസ്സിലപ്പോൾ തെളിഞ്ഞു.
എത്ര നേരം ആ നിൽപ്പു തുടർന്നു എന്ന് ഇപ്പൊഴും നിൾചയമില്ല. അമ്മയും അച്ചായനും കൂടി കാഴ്ച വച്ച കാമപേക്കുത്തുകൾ മുഴുവനും നിർന്നിമേഷയായി നോക്കി നിന്നു എന്നു മാത്രം ഓർമ്മയുണ്ട്. അമ്മയെ മലർത്തിയും കമഴ്ത്തിയും കിടത്തിയും ഇരുത്തിയും ഒക്കെ അവരെ മുച്ചുടും ഭോഗിച്ചു തളർന്ന അച്ചായൻ ഭോഗാന്ത്യത്തിൽ തലയുയർത്തി നോക്കിയത് തന്റെ മുഖത്തേക്കായിരുന്നു. പിന്നെ അവിടെ നിൽക്കാൻ തോന്നിയില്ല. അച്ചായന്റെ മുഖത്തെ ഭാവമെന്തെന്നു പോലും നോക്കാതെ തിരിഞ്ഞു നടന്നപ്പോൾ ഉള്ളിലുയർന്നത് എന്തു വികാരമാണെന്ന് ഇന്നുമറിയില്ല.
വിവാഹത്തോടും ജീവിതത്തോടും വിക്ടി തോന്നി തുടങ്ങിയ കാലത്താണു മാഗ്നി സിസ്റ്റ്ലറെ പരിചയപ്പെടുന്നത്. എന്തുകൊണ്ടോ ആദ്യം കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ മനസ്സു തുറക്കാൻ പറ്റിയ ഒരാൾ – മൂത്ത ചേച്ചിയൊടെ അടുപ്പമുള്ള ഒരാൻറിയോടൊ ഒക്കെ തോനവുന്ന തരത്തിലുള്ള ഒരു വികാരം – എന്നാണു തോന്നിയത്.
മാത്തച്ചായനുമായി ആദ്യ ബന്ധപ്പെട്ടപ്പോൾ ഉണ്ടായ മാനസീക ഭയവും ശാരീരിക വേദനയും പിന്നീടുള്ള ഓരോ സംഗമത്തിലും കൂടിയതല്ലാതെ അൽപവും കുറഞ്ഞില്ല. കല്യാണത്തിനു മുന് പലപ്പോഴും പുരുഷസാമീപ്യം കൊതിക്കുകയും മർമസ്ഥാനങ്ങളിൽ സുഖമുള്ള ഒരു തരിപ്പു പടരുമ്പോൾ കരുത്തനായ ഒരാണിന്റെ നഗ്നമേനി തന്നെ പൊതിയുന്നതും തന്റെ വിങ്ങുന്ന വിള്ളലുകളിൽ അവന്റെ ലിംഗം നിറയുന്നതുമൊക്കെ സങ്കൽപിച്ച് മറ്റേതു പെൺകുട്ടിയേം പോലെ താന്നും വിരലിട്ടു സ്വയംഭോഗം നടത്തിയിട്ടുണ്ട്. പക്ഷെ വിവാഹ രാത്രി മാത്തച്ചായന്റെ ഭ്രാന്തൻ പരാക്രമങ്ങൾ ഇന്നും നടുക്കത്തോടെ മാത്രമേ ഓർക്കാൻ കഴിയൂ. മദ്യത്തിന്റോം സിഗററ്റിന്റോം മണവും തന്റെ ദേഹമാസകലവും പ്രത്യേകിച്ചു യോനിക്കുള്ളിലും ചൂട്ടുപൊള്ളുന്ന നീറ്റലുമാണാ രാത്രിയുടെ ഓർമ്മകൾ. ഫോ! എത്ര ദിവസമെടുത്തു അതൊന്നൊണങ്ങാൻ. ഒരു ക്ഷമയുമില്ലാതെ അപ്പഴും നിന്റെ കീറിയാലും വേണ്ടില്ല എന്റെ കേറിയാൽ മതി എന്ന ഭാവത്തിലുള്ള അങ്ങേരുടെ ബലപ്രയോഗങ്ങൾ. പുരുഷവർഗത്തോടു തന്നെ വെറുപ്പും വിദ്വീഷവും തന്റെ ഉള്ളിൽ നാൾക്കു നാൾ വളർത്തുകയായിരുന്നു.
മാത്തച്ചായനിൽ നിന്നും രക്ഷ പെടാനായിരുന്നു ആദ്യമൊക്കെ പള്ളിയിൽ പോകാൻ തുടങ്ങിയത്. പള്ളിയിൽ ചടങ്ങുകൾ കഴിഞ്ഞാലും വെറുതെയിരിക്കുന്ന തന്നെ സിസ്റ്റ്ലർ മാനി അക്കാലത്താണു ശ്രദ്ധിച്ചത്. നല്ല ഓമനത്തമുള്ള മുഖവും പ്രസരിപ്പുള്ള കണ്ണുകളും മാനി സിസ്റ്റ്ലറുടെ പ്രത്യേകതയാണു. സാധാരണ കാര്യങ്ങളെപ്പറ്റി സംസാരിച്ചു തുടങ്ങിയ ഞങ്ങൾ എങ്ങനേയൊ എന്റെ പേർസണൽ ജീവിതത്തിന്റെ സ്വകാര്യതയിലേക്കു വഴുതി വീണു. എല്ലാം മനസ്സു തുറക്കാൻ ഞാനും വെമ്പുകയായിരുന്നെന്ന് പറഞ്ഞു തുടങ്ങിയപ്പോഴാണെനിക്കും മനസ്സിലായത്.
അമ്മയോടു ഒരിക്കൽ പോലും ഒരു മാനസീക അടുപ്പം തനിക്കുണ്ടായിരുന്നില്ല. പിന്നെയുള്ളത് അനിയത്തി മോളിയാണു. എപ്പോഴും ബഹളം വച്ചു നടക്കുന്ന അവളെ പ്രായമായി എന്നുംീകരിക്കാനും ഇങ്ങനെയുള്ള കാര്യങ്ങൾ പറയാനും തനിക്കു കഴിയുമായിരുന്നില്ല. ഏതായാലും സിസ്റ്റ്ലർ മാഗ്നി എന്റെ ചുമടിറക്കി വക്കാൻ പറ്റിയ ഒരത്താണിയായി. സിസ്റ്ററൂമായി ചങ്ങാത്തം കൂടിയതിനു ശേഷം മാത്തച്ചായനെ ഒരു പരിധി വരെ ഒഴിവാക്കാൻ തനിക്കു കഴിഞ്ഞു.
അങ്ങനെയിരിക്കെയാണു നിർണ്ണായകമായ ആ കാഴ്ച കാണാൻ ഇടയായത്. ഉച്ചയുണു കഴിഞ്ഞു മാത്തച്ചായൻ കിടക്കാൻ വട്ടം കൂട്ടുമ്പോഴേക്കൂ ഞാൻ എന്തെങ്കിലും കാരണം പറഞ്ഞു തടി തപ്പുകയാണു പതിവ്. അന്നും ഞാൻ വീട്ടിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി. ഹാൻഡ് ബാനെടുക്കാൻ മറന്നതുകൊണ്ട ബസ് സ്റ്റോപ്പിൽ നിന്നും തിരിച്ചു വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങി. ആരേയും ഉണർത്താതെ ബാഗുമെടുത്തു സ്ഥലം കാലിയാക്കാമെന്നു കരുതി ഞാൻ ബെഡ് ദൂമിന്റെ വാതിൽ പതിയെ തുറന്നു. ഭാഗ്യം അച്ചായൻ കട്ടിലില്ല. ബാത് റുമിലോ മറ്റോ ആകും എന്നോർത്തു കൊണ്ട് ഞാൻ ബാഗുമെടുത്തു മുറിയിൽ നിന്നുമിറങ്ങി. പെട്ടെന്നാണു അമ്മയുടെ മുറിയിൽ നിന്നും എന്തോ അപശബ്ദങ്ങൾ ചെവിയിൽ പതിച്ചത്. കിതപ്പും ഞരക്കവും കൂട്ടത്തിൽ ചെറിയ പിറുപിറക്കലും. ആദ്യം അമ്മക്കെന്തോ പറ്റിയതാകും. എന്നു ഭയന്നു എങ്കിലും വാതിലിനോട് കൂടുതൽ അടൂത്തപ്പോൾ കാര്യം ഏതാണ്ട് മനസ്സിലായി ആരുമില്ലാത്തതുകൊണ്ട് അമ്മയും അപ്പന്നും കൂടി അൽപം വിസ്മരിച്ചു കളിക്കുകയാകും. ചെറു ചമ്മലോടെ തിരിഞ്ഞു നടക്കാൻ തുടങ്ങിയതും തലയിൽ ഒരു കൊള്ളിയാൻ മിന്നി. അപ്പൻ സ്ഥലത്തില്ല മാത്രമോ മാത്തച്ചായനെ മുറിയിൽ കണ്ടുമില്ല, സംശയം തീർത്തിട്ടു തന്നെ. താക്കോൽ ദ്വാരത്തിലൂടെ ഉള്ളിലേക്കു നോക്കിയിട്ട കാര്യമായിട്ടൊന്നും കാണാൻ പറ്റുന്നില്ല. ഉദ്വേഗം അടക്കാൻ കഴിയാതെ വന്നപ്പോൾ വാതിൽ തുറന്നു നോക്കാൻ തന്നെ തീരുമാനിച്ചു. നോബ് തിരിച്ചപ്പോൾ കുറ്റിയിട്ടിട്ടില്ല എന്നു മനസ്സിലായി. മൂറിയിൽ കയറി, വാതിലിനോടു ചേർന്ന കബോർഡിന്റെ സൈഡു പറ്റി ഞാൻ അമ്മയുടെ കട്ടിലിലേക്കു എത്തി നോക്കി
ഏതൊരു മകളേയും ഭ്രാന്തിയാക്കാൻ പോന്നു കാഴ്ച, ഭർത്താവ് അമ്മയുടെ കവികൂട്ടിൽ മുഖം ചേർത്തുവച്ച് ഒരുളുപ്പുമില്ലാതെ അവരുടെ മൂതക്കുഴി നക്കി തോർത്തുന്നു. അമ്മയാകട്ടെ മരുമകന്റെ മുഖത്തേക്കു തന്റെ അരക്കെട്ട് തള്ളി തള്ളി അവനെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നു. അവരുടെ ശീൽക്കാരവും ജൽപനങ്ങളും കൊണ്ട് ശബ്ദമുഖരിതമാണു മുറി. ആദ്യത്തെ ഷോക്കിൽ നിന്നും വിമുക്ടിയായ മായ അദ്ഭുതത്തോടെ ഓർത്തു ആരേയും ഞെട്ടിപ്പിക്കുന്ന ഇങ്ങനത്തെ കാഴ്ച പോലും തന്നിൽ ഒരു ചലനവും ഉണ്ടാക്കുന്നില്ല. വെറുപ്പോ വിദേഷമോ ഒക്കെ തോന്നേണ്ടിടത്തു വെറും നിർവികാരത മാത്രം.
വീരശൂര പരാക്രമിയായ ഭർത്താവൂ അമ്മയുടെ കാൽചുവട്ടിലിരുന്ന ഒരു പട്ടിക്കുഞ്ഞിന്റെ വിധ്യത്തോടെ അവരുടെ സാമാനം മുഞ്ചിയും നീക്കിയും അവരെ സുഖിപ്പിക്കുന്നത് മായയിൽ ദേഷ്യത്തേക്കാളേറെ കൗതുകമാണുയർത്തിയത്. പൊതുവെ താൻപോരിമക്കാരിയും തൻാടിയുമായ അമ്മയെ ഇതുപോലെ സൂരത സുഖത്തിലാരാടി വൈവശ്യത്തോടെ വിളി പിടിച്ചു അവസ്ഥയിൽ കാണുന്നതും മായയെ അംബരിപ്പിച്ചു. അമ്മയുടേയും ഭർത്താവിന്റെയും സ്ഥാനത്ത് ഇണ ചേരുന്ന ഏതോ രണ്ട് വന്യജീവികളാണു അവളുടെ മനസ്സിലപ്പോൾ തെളിഞ്ഞു.
എത്ര നേരം ആ നിൽപ്പു തുടർന്നു എന്ന് ഇപ്പൊഴും നിൾചയമില്ല. അമ്മയും അച്ചായനും കൂടി കാഴ്ച വച്ച കാമപേക്കുത്തുകൾ മുഴുവനും നിർന്നിമേഷയായി നോക്കി നിന്നു എന്നു മാത്രം ഓർമ്മയുണ്ട്. അമ്മയെ മലർത്തിയും കമഴ്ത്തിയും കിടത്തിയും ഇരുത്തിയും ഒക്കെ അവരെ മുച്ചുടും ഭോഗിച്ചു തളർന്ന അച്ചായൻ ഭോഗാന്ത്യത്തിൽ തലയുയർത്തി നോക്കിയത് തന്റെ മുഖത്തേക്കായിരുന്നു. പിന്നെ അവിടെ നിൽക്കാൻ തോന്നിയില്ല. അച്ചായന്റെ മുഖത്തെ ഭാവമെന്തെന്നു പോലും നോക്കാതെ തിരിഞ്ഞു നടന്നപ്പോൾ ഉള്ളിലുയർന്നത് എന്തു വികാരമാണെന്ന് ഇന്നുമറിയില്ല.