01-17-2019, 08:28 AM
ഈ വാരസ്യാര് തന്റെ മനം കൈക്കലാക്കിയതെന്തേ? വെറും ഒറ്റമുണ്ടും വെളുത്ത ബ്ല ൌസും. കാതില് രണ്ടു കുഞ്ഞിക്കമ്മലുകള്. മാറത്ത് പുളഞ്ഞുകിടക്കുന്ന നേരിയ സ്വര്ണ്ണമാല. അവളുടെ മുഴുത്ത മുലകളിലേക്ക് അപ്പന് മേനോന് ഉറ്റുനോക്കി. എന്തൊരു പെണ്ണ്. ബോഡീസി ട്ടില്ലെ ങ്കിലും അവളുടെ മാറ് ഉയര്ന്നു തുടുത്തു തന്നെ. വലുതായ ലി൦ഗം ഒന്ന് അമര്ത്തി മേനോനിളകിയിരുന്നു. എന്താ ഇങ്ങനെ നോക്കുന്നത് ? ഇതുവരെ കണ്ടിട്ടില്ല ാത്ത പോലെ? സാവിത്രി ചിരിച്ച ുകൊണ്ടു ചോദിച്ച ു . തന്റെ തടിച്ച മുലകളു൦ ചുഴി വിരിഞ്ഞ ആനച്ചന്തികളും മേനോന്റെ ദൌര്ബ്ബ ല്യമാണെന്ന് അവള്ക്ക് നന്നായി അറിയാമായിരുന്നു. എന്റെ മോളേ. .നിന്നെയൊന്നു കാണാന് വന്നതാണെന്റെ കുട്ട്യേ. ഇന്ന് ദേവസ്വം കമ്മീഷണര്, ആ കാര്ക്കോടകന് വരുന്നുണ്ട്. ഞാനങ്ങോട്ടുപോട്ടെ. അവള് മേനോന്റെ കൈകളില് ഒതുങ്ങി. വി ടര്ന്ന ചന്തിക്കുടങ്ങളില് ഞെരിച്ച ് മുലകളില് ഒന്നു തഴുകി അവളെ ചുംബിച്ച ് മേനോന് സ്ഥലം വിട്ടു .
അവളെ വിട്ടുപോകാന് മനസ്സുണ്ടായിട്ടല്ല . എന്തുചെയîു൦? അവളെ നോക്കി ഒന്നുകൂടി ചിരിച്ച ്, ഭാവിയില് നടക്കാന് പോകുന്ന കളികളുടെ പ്രതീക്ഷകള് മൌനമായി സമ്മാനിച്ച ് മേനോനിറങ്ങി നടന്നു. ആ തടിച്ച മുലകള്ക്കിടയില് ഒരഞ്ഞൂറുരൂപയുടെ പുതിയ മണമുള്ള നോട്ടു തിരുകാന് മറന്നില്ല. ചെമ്മണ്ടുപുരണ്ട ഇടവഴിയിലൂടെ മേനോന് മുണ്ട് മടക്കിക്കുത്തി നെടിയ കാലുകള് വലിച്ച ുനടന്നു. തന്റെ സുന്ദരിയായ വാരസ്യാരെക്കുറിച്ചേ ാര്ത്ത് അങ്ങിനെ നടന്നു. സാവിത്രി ഓരോ മനോരാജ്യവുമോര്ത്ത് അങ്ങിനെ ഇരുന്നുപോയി . അപ്പന് മേനോന്! തന്റെ ജീവിതത്തിന് ഒരര്ഥമുണ്ടാക്കിത്തന്ന മനുഷ്യന്. രഘുവിന്റച്ച ന്റെ മേലധികാരിയാണെങ്കിലും ഒരിക്കലു൦ അതു വാരിയരോട് അദ്ദേഹം കാട്ടിയിട്ടില്ല . അതു വാരിയര് തന്നെയാണ് സാവിത്രിയോടു പറഞ്ഞത്. വിവാഹത്തിന് മേനോനെ കണ്ട ഓര്മ്മയില്ല .
അതെങ്ങിനെയുണ്ടാവാനാണ്. ക്ഷയിച്ച വാരിയത്തുനിന്നും അച്ഛന് കിട്ടിയ ഏറ്റവും നല്ല ബന്ധമായിരുന്നല്ലേ ാ ഇത്. തനിക്കും വലിയ മോഹങ്ങളൊന്നുമില്ല ായിരുന്നു. തുടുത്ത് അല്പ്പം കൊഴുത്ത ഒരു ശരീരവും ലോകമറിയാത്ത പെണ്ണിന്റെ മനസ്സും. എന്നാലും അവസാനകാലങ്ങളില് അമ്മയ് ക്ക് നല്ല സുഖമില്ല ാതെയായപ്പോള് വീട്ടിലെ കാര്യങ്ങള് നോക്കി നടത്തി. അനിയത്തിയുടെ കാര്യവും അമ്മയുടെ അസുഖവും അച് ഛന്റെ ചെറിയ ആവശ്യങ്ങളും എല്ല ാ൦, ഇല്ല ായ്മയായിരുന്നെങ്കിലും എങ്ങിനെയോ കൊണ്ടുപോകുവാന് തനിക്കു കഴിഞ്ഞു.വിവാഹം കഴിഞ്ഞ് പുതുപ്പെണ്ണായി ഇവിടെ വന്നപ്പോള് ഒന്നിനും ഒരലട്ടും തോന്നിയില്ല . വലിയ കാശൊന്നുമില്ലെ ങ്കിലു൦ അത്ര വിഷമം കൂടാതെ ജീവിച്ച ു. ഒരു വര്ഷം കഴിഞ്ഞ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ മൂത്ത പെങ്ങള്ക്ക് ഒരാവശ്യം വന്നപ്പോള് എടുത്ത ലോണ് ആയിരുന്നു വലച്ച ത്. എന്നാലും ഇപ്പോ പതുക്കെ അതില് നിന്നും കര കയറുന്നു. മേനോന്! എപ്പോഴും പ്രസരിപ്പുള്ള മുഖം. ആദ്യം കണ്ടതോര്ക്കുന്നു. അല്പ്പം ലഹരി ചെലുത്തിയിരുന്നുവോ എന്നു സംശയം.
രഘുവിന്റച്ച ന് ഉണ്ണാന് വിളിച്ച തായിരുന്നു. തന്നെ ഉറ്റു നോക്കുന്നതു കണ്ടപ്പോള് ചെറിയ, എന്തോ ഒരിത്. തുടയിടുക്കില് ഒരു നനവ്. പിന്നെയും പലപ്പോഴും കണ്ടു. തികച്ച ു൦ മാന്യമായ പെരുമാറ്റമായിരുന്നു. എന്നാലു൦ അദ്ദേഹം തന്റെ ചുഴിവിരിഞ്ഞ ചന്തികളിലും, തോര്ത്തുമുണ്ടിന് മറയ്ക്കാന് കഴിയാത്ത മുലകളുടെ എടുപ്പിലും കണ്ണുകള് ആവശ്യത്തിലധികം മേയാന് വിടുന്നില്ലേ എന്നൊരു സംശയം ഉണ്ടായിരുന്നു.രഘൂന്റച്ച ന്റെ കൂടെയുള്ള രാത്രിയിലത്തെ വേഴ്ച്ച കള്. താന് ഉണര്ന്നു വരുമ്പോഴേക്കും അദ്ദേഹം മതിയാക്കിയിട്ടുണ്ടാവും. പിന്നെ ഇതാണു ലോകം എന്നായിരുന്നു തന്റെ ധാരണ. ഉണ്ണി പിറന്ന് താന് ആലസ്യത്തില് നിന്നു൦ എഴുന്നേറ്റ് തിരികെ ഇവിടെ വന്നിട്ട് രണ്ടാഴ്ച്ച പോലും കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല . രഘുവിന് മൂന്നുമാസം മാത്രം പ്രായം.
അദ്ദേഹത്തിനെ സഹായിക്കാന് പെങ്ങള് ഉണ്ടായിരുന്നു. തിരികെ ഇവിടെത്തി എല്ല ാ൦ ഒന്നു ശരിപ്പെടുത്തി വരികയായിരുന്നു. ഒരു ദിവസം അദ്ദേഹത്തിന് ഇഷ്ട്ടമുള്ള അടയും ചായയും കൊടുത്ത് രാവിലേ യാത്രയാക്കി. കുഞ്ഞുറക്കമായിരുന്നു. കി ട്ടിയ തക്കം നോക്കി വീടടിച്ച ുവാരി . അവന് വല്ല ാത്ത കുറുമ്പനാണ്. എപ്പോഴും മുലകുടിക്കണം. ഒരു കൈ മറ്റേ മുലയില് പിടിച്ച ിരിക്കും. ഉം. വലുതാവുമ്പോള് ആരാവും? ആര്ക്കറിയാം? ഒരു മുരടനക്കം. ധൃതിയില് ഒരു തോര്ത്തെടുത്ത് മാറിലിട്ട് ഉമ്മറത്തു ചെന്നു. ചിരിച്ച ു൦കൊണ്ട് നില്ക്കുന്നു, മേനോന്. എന്താ വാരസ്യക്കുട്ട്യേ.. .സുഖമാണോ? നേര്ത്തെ വരണമെന്നു നിരീച്ച താ. എന്തു ചെയîു൦? വൈകി. വാര്യര് അമ്പലത്തിലേക്കു പോയേîാ, ആവോ? അദ്ദേഹം പോയി. വരൂ. ഇരിക്കൂ. മൃ ദുവായി പറഞ്ഞു. മേനോനെ കണ്ടപ്പോള് ഉള്ളില് ഒരു സന്തോഷം തോന്നി.
അല്ലെ ങ്കിലു൦ ഉയര്ന്ന നെറ്റിയും. ശക്ത മായ കണ്ണുകളും. ഇടതൂര്ന്ന പുരികങ്ങളും, വാശി വിളി ച്ചേ ാതുന്ന താടിയും, നന്നെ മിനുക്കി ഷവരം ചെയ്ത മുഖവും, ഒത്ത ശരീരവു൦ ഉയരവു൦. ഇതെല്ല ാ൦ പണ്ടേ ശ്രദ്ധിച്ച താണല്ലേ ാ. ഭാര്യ രോഗിയാണെന്ന കാര്യം രഘൂന്റച്ച ന് ഇടയ്ക്കു പറഞ്ഞതോര്ക്കുന്നു. നല്ല യോഗ്യനായ മനുഷ്യന്. കറുത്ത കരയുള്ള മുണ്ടില് ചെമ്മണ്ണിന്റെ കരയും. ഇതൊക്കെ ആരു ശ്രദ്ധിക്കാനാ? സാവിത്രിക്കിവിടെ കുറവൊന്നുമില്ല ല്ലേ ാ? വാര്യര്ക്കു വീട്ടില് ചെലവാക്കാന് സമയം കുറവാണെങ്കില് ഞാന് നോക്കണ്ട്. മേനോന് പറഞ്ഞു. ഇത്തിരി നേര്ത്തെ പോരാന് വാര്യര്ക്ക് സമ്മതം കൊടുക്കാം.സാവിത്രി പറഞ്ഞാല് മതി . മേനോന് ചിരിച്ച ു. അയേî ാ അതൊന്നും സാരമില്ല . ഉള്ളൊന്നു പിടഞ്ഞു. ള്ളേ…ഉള്ളില് നിന്നും കരച്ച ില്.ഒന്നുമോര്ക്കാതെ ഓടി.
തുണികൊണ്ടുള്ള തൊട്ടിലില് കുഞ്ഞു കിടന്നു കരയുന്നു. ഓ. .വേണ്ടെടാ മോനേ. . അമ്മയിങ്ങു വന്നില്ലേ ടാ. .ഉമ്മ…. അവനെ വാരിയെടുത്ത് ബ്ല ൌസുപൊക്കി വിങ്ങുന്ന മുലയുടെ അറ്റത്തുള്ള കറുത്തു തടിച്ച മുലഞെട്ട് അവന്റെ വായിലേക്കു തിരുകി . പല്ല ില്ല ാത്ത തൊണ്ണുകൊണ്ടവന് വലിച്ച ുകുടിക്കുമ്പോള് എന്തൊരനുഭൂതി. ഉമ്മറത്തുള്ള മനുഷ്യനെ മറന്നു. രഘുവിനെ മാറോടടക്കി . കണ്ണടച്ച ു. ഒരു മുലയില് നിന്നും തൊണ്ണുകള് വിടര്ത്തി മറ്റേ മുലയി ലേക്ക് ചു ണ്ടുകള് പിടിപ്പിച്ച പ്പോള് കണ്ണു തുറന്നു. ഞെട്ടിപ്പോയി. അതാ മുന്നില് ഏതോ വികാരങ്ങള് തിരയടിക്കുന്ന കണ്ണുകളുമായി മേനോന്! ആ കണ്ണുകള് തന്റെ മുഴുത്ത,നഗ്നമായ മുലകളില് തറഞ്ഞുനില്ക്കയായിരുന്നു. മൊലകൊടുത്തോളാ…എന്നെ ഗൌനിക്കണ്ട..അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു. എന്തോ അനുസരിക്കാനാണു തോന്നിയത്.
അവളെ വിട്ടുപോകാന് മനസ്സുണ്ടായിട്ടല്ല . എന്തുചെയîു൦? അവളെ നോക്കി ഒന്നുകൂടി ചിരിച്ച ്, ഭാവിയില് നടക്കാന് പോകുന്ന കളികളുടെ പ്രതീക്ഷകള് മൌനമായി സമ്മാനിച്ച ് മേനോനിറങ്ങി നടന്നു. ആ തടിച്ച മുലകള്ക്കിടയില് ഒരഞ്ഞൂറുരൂപയുടെ പുതിയ മണമുള്ള നോട്ടു തിരുകാന് മറന്നില്ല. ചെമ്മണ്ടുപുരണ്ട ഇടവഴിയിലൂടെ മേനോന് മുണ്ട് മടക്കിക്കുത്തി നെടിയ കാലുകള് വലിച്ച ുനടന്നു. തന്റെ സുന്ദരിയായ വാരസ്യാരെക്കുറിച്ചേ ാര്ത്ത് അങ്ങിനെ നടന്നു. സാവിത്രി ഓരോ മനോരാജ്യവുമോര്ത്ത് അങ്ങിനെ ഇരുന്നുപോയി . അപ്പന് മേനോന്! തന്റെ ജീവിതത്തിന് ഒരര്ഥമുണ്ടാക്കിത്തന്ന മനുഷ്യന്. രഘുവിന്റച്ച ന്റെ മേലധികാരിയാണെങ്കിലും ഒരിക്കലു൦ അതു വാരിയരോട് അദ്ദേഹം കാട്ടിയിട്ടില്ല . അതു വാരിയര് തന്നെയാണ് സാവിത്രിയോടു പറഞ്ഞത്. വിവാഹത്തിന് മേനോനെ കണ്ട ഓര്മ്മയില്ല .
അതെങ്ങിനെയുണ്ടാവാനാണ്. ക്ഷയിച്ച വാരിയത്തുനിന്നും അച്ഛന് കിട്ടിയ ഏറ്റവും നല്ല ബന്ധമായിരുന്നല്ലേ ാ ഇത്. തനിക്കും വലിയ മോഹങ്ങളൊന്നുമില്ല ായിരുന്നു. തുടുത്ത് അല്പ്പം കൊഴുത്ത ഒരു ശരീരവും ലോകമറിയാത്ത പെണ്ണിന്റെ മനസ്സും. എന്നാലും അവസാനകാലങ്ങളില് അമ്മയ് ക്ക് നല്ല സുഖമില്ല ാതെയായപ്പോള് വീട്ടിലെ കാര്യങ്ങള് നോക്കി നടത്തി. അനിയത്തിയുടെ കാര്യവും അമ്മയുടെ അസുഖവും അച് ഛന്റെ ചെറിയ ആവശ്യങ്ങളും എല്ല ാ൦, ഇല്ല ായ്മയായിരുന്നെങ്കിലും എങ്ങിനെയോ കൊണ്ടുപോകുവാന് തനിക്കു കഴിഞ്ഞു.വിവാഹം കഴിഞ്ഞ് പുതുപ്പെണ്ണായി ഇവിടെ വന്നപ്പോള് ഒന്നിനും ഒരലട്ടും തോന്നിയില്ല . വലിയ കാശൊന്നുമില്ലെ ങ്കിലു൦ അത്ര വിഷമം കൂടാതെ ജീവിച്ച ു. ഒരു വര്ഷം കഴിഞ്ഞ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ മൂത്ത പെങ്ങള്ക്ക് ഒരാവശ്യം വന്നപ്പോള് എടുത്ത ലോണ് ആയിരുന്നു വലച്ച ത്. എന്നാലും ഇപ്പോ പതുക്കെ അതില് നിന്നും കര കയറുന്നു. മേനോന്! എപ്പോഴും പ്രസരിപ്പുള്ള മുഖം. ആദ്യം കണ്ടതോര്ക്കുന്നു. അല്പ്പം ലഹരി ചെലുത്തിയിരുന്നുവോ എന്നു സംശയം.
രഘുവിന്റച്ച ന് ഉണ്ണാന് വിളിച്ച തായിരുന്നു. തന്നെ ഉറ്റു നോക്കുന്നതു കണ്ടപ്പോള് ചെറിയ, എന്തോ ഒരിത്. തുടയിടുക്കില് ഒരു നനവ്. പിന്നെയും പലപ്പോഴും കണ്ടു. തികച്ച ു൦ മാന്യമായ പെരുമാറ്റമായിരുന്നു. എന്നാലു൦ അദ്ദേഹം തന്റെ ചുഴിവിരിഞ്ഞ ചന്തികളിലും, തോര്ത്തുമുണ്ടിന് മറയ്ക്കാന് കഴിയാത്ത മുലകളുടെ എടുപ്പിലും കണ്ണുകള് ആവശ്യത്തിലധികം മേയാന് വിടുന്നില്ലേ എന്നൊരു സംശയം ഉണ്ടായിരുന്നു.രഘൂന്റച്ച ന്റെ കൂടെയുള്ള രാത്രിയിലത്തെ വേഴ്ച്ച കള്. താന് ഉണര്ന്നു വരുമ്പോഴേക്കും അദ്ദേഹം മതിയാക്കിയിട്ടുണ്ടാവും. പിന്നെ ഇതാണു ലോകം എന്നായിരുന്നു തന്റെ ധാരണ. ഉണ്ണി പിറന്ന് താന് ആലസ്യത്തില് നിന്നു൦ എഴുന്നേറ്റ് തിരികെ ഇവിടെ വന്നിട്ട് രണ്ടാഴ്ച്ച പോലും കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല . രഘുവിന് മൂന്നുമാസം മാത്രം പ്രായം.
അദ്ദേഹത്തിനെ സഹായിക്കാന് പെങ്ങള് ഉണ്ടായിരുന്നു. തിരികെ ഇവിടെത്തി എല്ല ാ൦ ഒന്നു ശരിപ്പെടുത്തി വരികയായിരുന്നു. ഒരു ദിവസം അദ്ദേഹത്തിന് ഇഷ്ട്ടമുള്ള അടയും ചായയും കൊടുത്ത് രാവിലേ യാത്രയാക്കി. കുഞ്ഞുറക്കമായിരുന്നു. കി ട്ടിയ തക്കം നോക്കി വീടടിച്ച ുവാരി . അവന് വല്ല ാത്ത കുറുമ്പനാണ്. എപ്പോഴും മുലകുടിക്കണം. ഒരു കൈ മറ്റേ മുലയില് പിടിച്ച ിരിക്കും. ഉം. വലുതാവുമ്പോള് ആരാവും? ആര്ക്കറിയാം? ഒരു മുരടനക്കം. ധൃതിയില് ഒരു തോര്ത്തെടുത്ത് മാറിലിട്ട് ഉമ്മറത്തു ചെന്നു. ചിരിച്ച ു൦കൊണ്ട് നില്ക്കുന്നു, മേനോന്. എന്താ വാരസ്യക്കുട്ട്യേ.. .സുഖമാണോ? നേര്ത്തെ വരണമെന്നു നിരീച്ച താ. എന്തു ചെയîു൦? വൈകി. വാര്യര് അമ്പലത്തിലേക്കു പോയേîാ, ആവോ? അദ്ദേഹം പോയി. വരൂ. ഇരിക്കൂ. മൃ ദുവായി പറഞ്ഞു. മേനോനെ കണ്ടപ്പോള് ഉള്ളില് ഒരു സന്തോഷം തോന്നി.
അല്ലെ ങ്കിലു൦ ഉയര്ന്ന നെറ്റിയും. ശക്ത മായ കണ്ണുകളും. ഇടതൂര്ന്ന പുരികങ്ങളും, വാശി വിളി ച്ചേ ാതുന്ന താടിയും, നന്നെ മിനുക്കി ഷവരം ചെയ്ത മുഖവും, ഒത്ത ശരീരവു൦ ഉയരവു൦. ഇതെല്ല ാ൦ പണ്ടേ ശ്രദ്ധിച്ച താണല്ലേ ാ. ഭാര്യ രോഗിയാണെന്ന കാര്യം രഘൂന്റച്ച ന് ഇടയ്ക്കു പറഞ്ഞതോര്ക്കുന്നു. നല്ല യോഗ്യനായ മനുഷ്യന്. കറുത്ത കരയുള്ള മുണ്ടില് ചെമ്മണ്ണിന്റെ കരയും. ഇതൊക്കെ ആരു ശ്രദ്ധിക്കാനാ? സാവിത്രിക്കിവിടെ കുറവൊന്നുമില്ല ല്ലേ ാ? വാര്യര്ക്കു വീട്ടില് ചെലവാക്കാന് സമയം കുറവാണെങ്കില് ഞാന് നോക്കണ്ട്. മേനോന് പറഞ്ഞു. ഇത്തിരി നേര്ത്തെ പോരാന് വാര്യര്ക്ക് സമ്മതം കൊടുക്കാം.സാവിത്രി പറഞ്ഞാല് മതി . മേനോന് ചിരിച്ച ു. അയേî ാ അതൊന്നും സാരമില്ല . ഉള്ളൊന്നു പിടഞ്ഞു. ള്ളേ…ഉള്ളില് നിന്നും കരച്ച ില്.ഒന്നുമോര്ക്കാതെ ഓടി.
തുണികൊണ്ടുള്ള തൊട്ടിലില് കുഞ്ഞു കിടന്നു കരയുന്നു. ഓ. .വേണ്ടെടാ മോനേ. . അമ്മയിങ്ങു വന്നില്ലേ ടാ. .ഉമ്മ…. അവനെ വാരിയെടുത്ത് ബ്ല ൌസുപൊക്കി വിങ്ങുന്ന മുലയുടെ അറ്റത്തുള്ള കറുത്തു തടിച്ച മുലഞെട്ട് അവന്റെ വായിലേക്കു തിരുകി . പല്ല ില്ല ാത്ത തൊണ്ണുകൊണ്ടവന് വലിച്ച ുകുടിക്കുമ്പോള് എന്തൊരനുഭൂതി. ഉമ്മറത്തുള്ള മനുഷ്യനെ മറന്നു. രഘുവിനെ മാറോടടക്കി . കണ്ണടച്ച ു. ഒരു മുലയില് നിന്നും തൊണ്ണുകള് വിടര്ത്തി മറ്റേ മുലയി ലേക്ക് ചു ണ്ടുകള് പിടിപ്പിച്ച പ്പോള് കണ്ണു തുറന്നു. ഞെട്ടിപ്പോയി. അതാ മുന്നില് ഏതോ വികാരങ്ങള് തിരയടിക്കുന്ന കണ്ണുകളുമായി മേനോന്! ആ കണ്ണുകള് തന്റെ മുഴുത്ത,നഗ്നമായ മുലകളില് തറഞ്ഞുനില്ക്കയായിരുന്നു. മൊലകൊടുത്തോളാ…എന്നെ ഗൌനിക്കണ്ട..അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു. എന്തോ അനുസരിക്കാനാണു തോന്നിയത്.