ഈ മഴയ്ക്കു വരാന് കണ്ട നേരം.. ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞ് താരച്ചേച്ചി എന്റെ കയ്യില് പിടിച്ചുകൊണ്ട് കാവല്പുരയുടെ നേര്ക്ക് ഓടി.. ഒരു കണക്കിനു വാതില് തള്ളിത്തുറന്ന് അകത്തുകയറിയപ്പോഴേക്കും ഞങ്ങള് രണ്ടുപേരും നനഞ്ഞുകുതിര്ന്നിരുന്നു.
ശ്ശോ.. ആകെ നനഞ്ഞുകുതിര്ന്നു, ഞാന് അപ്പോഴേപറഞ്ഞതല്ലേ ഒരു കുട എടുക്കാന്.
ചേച്ചി കിതപ്പടക്കിക്കൊണ്ടുപറഞ്ഞു. ഞാന് മുഖമുയര്ത്തി ചേച്ചിയെ നോക്കി. അവളാകെ നനഞ്ഞു കുതിര്ന്നിരിക്കുന്നു. സുന്ദരമായ മൂക്കിന് തുമ്പില് ഒരു വെള്ളത്തുള്ളി ഇറ്റാന് തയ്യാറായി നില്ക്കുന്നു. അവള് ധരിച്ചിരുന്ന മഞ്ഞ ചുരിദാര് നനഞ്ഞ് ശരീരത്തോട് ഒട്ടിക്കിടക്കുകയാണ്..
ഇനി എന്തുചെയ്യും? മഴ ഇപ്പോഴൊന്നും മാറുന്ന ലക്ഷണം കാണുന്നില്ല. ഞാന് കൈയിലുണ്ടായിരുന്ന സഞ്ചി താഴെ വെച്ചിട്ട് ഇരിക്കാനുള്ള സ്ഥലം തേടി.
ആഹാ.. നീ ഇരിക്കാന് പോവുകയാണോ? ഏതായാലും നനഞ്ഞു നമുക്ക് മഴ നനഞ്ഞുതന്നെ പോവാം. ഇവിടിങ്ങിനെ നനഞ്ഞു കുതിര്ന്നിരുന്നാല് നല്ല ഒന്നാന്തരം പനിപിടിക്കും, പരീഷ കുളമാവുകയും ചെയ്യും.. ഇരൂ കൈകൊണ്ടും കാര്ക്കുന്തല് കോതിയുണക്കാന് ശ്രമിച്ചുകൊണ്ട് ചേച്ചി പറഞ്ഞു.
ശരിയാണ്, തല തുവര്ത്താന് ഒരു തോര്ത്തുമുണ്ടുപോലും ഇവിടെ കാണാനില്ല. ഒരു അരമണിക്കൂര് നേരം ഈറനണിഞ്ഞ തുണികളുമായി ഇങ്ങനെ നിന്നാല് പനിപിടിച്ചതുതന്നെ.. ചേച്ചിയുടെ നനഞ്ഞൊട്ടിയ അംഗലാവണ്യം ആസ്വദിച്ച് കുറച്ചുനേരം ഇങ്ങനെ ഇരിക്കാമെന്ന് മനക്കോട്ടകെട്ടിയതാണ് , രണ്ടുദിവസ്സം കഴിഞ്ഞാല് അവളുടെ പരീഷ തുടങ്ങും, പനി വന്നാല് അതു കുളമാകും ഉറപ്പാ..
ശരി പോകാം വിഷമത്തോടെയാണെങ്കിലും ഞാന് എഴുന്നേറ്റു.
മഴ കനത്തു പെയ്യാന് തുടങ്ങിയിരുന്നു. കാവല്പ്പുരയുടെ മുറ്റത്തെല്ലാം വെള്ളം കേറിത്തുടങ്ങിയിരുന്നു. മുറ്റത്തെ മഴയിലേക്ക് ഇറങ്ങുന്നതിനു മുമ്പ് ചേച്ചി എന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി, ഒറ്റ ഓട്ടം കൊടുക്കാം ചിറ്റേടെ വീടെത്തിയിട്ടു നിന്നാല് മതി.
തോട്ടത്തിനപ്പുറം ഒരു ചെറുതോടാണ് തോടിനുകുറുകയെയുള്ള ചിറയിലൂടെ നടന്നുകയറി ഒരു രണ്ടുമിനിട്ടു നടന്നാല് ചിറ്റയുടെ വീടാണ്.
ശരി.. റെഡി വണ് ടു ത്രീ സ്റ്റാര്ട്ട്..
ഞങ്ങള് മുറ്റത്തെ മഴയിലേക്കിറങ്ങി ജാതി മരങ്ങള്ക്കിടയിലൂടെ ഒറ്റയോട്ടം വെച്ചുകൊടുത്തു.
ചേച്ചീ നില്ക്ക്.. ഒന്നു പതുക്കെ പോ..കൈയ്യില് സഞ്ചിയുള്ളതിനാല് എനിക്കവളുടെയൊപ്പം ഓടിയെത്താന് പറ്റുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല.
തോട്ടുവക്കത്തെത്തിയപ്പോള് അവള് പെട്ടെന്ന് നിന്നു.. പിന്നാലെ ഓടിയെത്തിയ എന്റെ നേരെതിരിഞ്ഞ് അവള് ചിറയ്ക്കലേക്ക് കൈ ചൂണ്ടി..
അവിടെ ചിറ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.. മലവെള്ളപ്പാച്ചിലില് ഒഴുകിപ്പോതാണെന്നു തോന്നുന്നു. തോട്ടത്തില് നിന്ന് പുറത്തുകടക്കാനുള്ള ഏക വഴിയായിരുന്നു ആ ചിറ. ഇനിയിപ്പൊ എന്തുചെയ്യും, ഞാന് കിതപ്പടക്കി ചോദിച്ചു..
പെട്ടെന്ന് ആകാശം വിണ്ടുകീറി ഒരിടിവെട്ടി.
ചേച്ചി എന്റെ കൈയ്യില് പിടിച്ച് തിരിഞ്ഞ് ഓടാന് തുടങ്ങി.. കാവല്പുരയില് എത്തിയതിനുശേഷമാണ് അവള് നിന്നത്.
മഴ മാറാതെ ഇവിടുന്നു വീട്ടില് പോവാന് പറ്റില്ല കുട്ടാ.. ചേച്ചി നസ്സഹായയായി പറഞ്ഞു.
വീട്ടുകാര് നമ്മളെ കാണാതെ പേടിക്കില്ലെ? മനസ്സില് വളരെ സന്തോഷം തോന്നിയെങ്കിലും അതു പുറത്തു കാണിക്കാതെ ഞാന് ചോദിച്ചു..
ചിറ്റയുടെ വീട്ടില് ഉണ്ടെന്നു വിചാരിച്ചോളും.
ഇനിയും മഴകൊള്ളെണ്ടാ.. വാ അകത്തേക്കു പോവാം..
ചേച്ചി കാവല്പുരയുടെ വാതില് തുറന്നു.. ചേച്ചിയുടെ പിന്നാലെ അകത്തേക്കു കയറുമ്പോള് ഞാന് അവളെ അടിമുടിയൊന്നു നോക്കി ..
അല്പനേരം ഞങ്ങള് രണ്ടുപേരും നിശബ്ദരായി മഴയ്ക്കു കാതോര്ത്തു.. മഴ തകര്ത്തു പെയ്യുകയാണ്..
ചേച്ചി വിഷമത്തോടെ എന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.എന്റെ പരീക്ഷ പോയതു തന്നെ എന്തായാലും പനി ഉറപ്പാ.. ചേച്ചി ഷാളുകൊണ്ട് തല തുവര്ത്താന് തുടങ്ങി.. ഞങ്ങള് ആകെ നനഞ്ഞുകുതിര്ന്നിരുന്നു, ചേച്ചിയുടെ കോട്ടണ് ചുരിദാറില് നിന്നും വെള്ളം ഇറ്റിറ്റു വീണുകൊണ്ടിരുന്നു.
എനിക്കു ഭയങ്കര സന്തോഷം തോന്നി, മഴമാറുന്നതു വരെ താരച്ചേച്ചിയുടെ സര്പ്പസൗന്ദര്യം കണ്ട് ഇങ്ങനെ നില്ക്കാമല്ലോ.. ഞാന് താരച്ചേച്ചിയെ ആകെയൊന്നുനോക്കി കടഞ്ഞെടുത്ത അവളുടെ സന്ദരമേനിയില് നേര്ത്ത ഒരു പുറം തൊലിപോലെ അവളുടെ ചുരിദാറ് ഒട്ടിപ്പിടിച്ചു കിടക്കുന്നു, ചേച്ചി ഇട്ടിരിക്കുന്ന കറുത്ത ബ്രായുടെ നിഴല് ചുരിദാറിനു പുറത്തേക്ക് നിഴലിച്ചു കാണാം. ഇതു പോലെ ഒരവസരം ഇനിയൊരിക്കല് കിട്ടുമെന്നു തോന്നുന്നില്ല.. പെട്ടെന്ന് എനിക്കൊരു ഐഡിയ തോന്നി..
ചേച്ചീ…
ഉം..?
ഈ നനഞ്ഞ ഡ്രസ്സിട്ട് ഇങ്ങനെ നിന്നാല് പനിപിടിക്കില്ലേ..?
പനി എന്തായാലും പിടിക്കും കിച്ചൂ.. എന്റെ പരീക്ഷ എതായാലും കുളമായി എന്നു പറഞ്ഞാല് മതിയല്ലോ.. ചേച്ചി വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞു..
ചേച്ചി വിഷമിക്കണ്ട പരീക്ഷയൊന്നും പോവില്ല;
എങ്ങനെ? ചേച്ചി ചോദ്യഭാവത്തോടെ എന്നെ നോക്കി.
ഈ നനഞ്ഞ ഡ്രെസ്സൊക്കെ ഒന്നു നന്നായി പിഴിഞ്ഞ് വെള്ളം കളഞ്ഞ് ഇട്ടാല് മതി.
ചേച്ചി ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല, ഞാനെന്റെ ഷര്ട്ട് അഴിച്ചു പിഴിയാന് തുടങ്ങി..ചേച്ചി അതൊക്കെ നോക്കിക്കൊണ്ട് അനങ്ങതെ നിന്നു..
ചേച്ചീ..
എന്താ…?
ചേച്ചി മുഖയുമര്ത്തി എന്നെ നോക്കി.
ചേച്ചി അഴിച്ചു പിഴിയുന്നില്ലേ?
ഇല്ല..
നാണമായിട്ടാണോ?
ഉം.
ആദ്യം ചുരിദാറിന്റെ പാന്റ് അഴിച്ചു പിഴിയ്.. അതാവുമ്പോള് ഒന്നും കാണില്ലല്ലോ..
അതു ശരിയാണെന്ന് അവള്ക്കും തോന്നിക്കാണണം, വീട്ടില് ക്ലാസ്സുകഴിഞ്ഞുവന്നാല് ചുരിദാറിന്റെ ടോപ്പ് മാത്രമിട്ടാണ് അവള് നടക്കാറ്..
ചേച്ചി പതിയെ എനിക്കു പുറം തിരിഞ്ഞു നിന്ന് ചുരിദാറിന്റെ കെട്ട് അഴിച്ചു. നനഞ്ഞൊട്ടിക്കിടന്ന ചുരദാറിന്റെ പാന്റ് അഴിച്ചെടുക്കാന് അവള് നന്നേ പാടുപെട്ടു.. ഒടുവില് ഒരു കണക്കിന് അവള് അതഴിച്ചെടുത്തു..
ഇങ്ങുതാ ചേച്ചീ.. ഞാന് പിഴിഞ്ഞുതരാം.. ഞാന് അവളുടെ കയ്യില് നിന്ന് പാന്റ് വാങ്ങി പിഴിയാന് തുടങ്ങി..
പിഴിഞ്ഞുപിഴിഞ്ഞ് കീറല്ലേ കിച്ചൂ.. ഞാനിവിടുന്ന് പാന്റിടാതെ പോകേണ്ടി വരും..
ശ്ശോ.. ആകെ നനഞ്ഞുകുതിര്ന്നു, ഞാന് അപ്പോഴേപറഞ്ഞതല്ലേ ഒരു കുട എടുക്കാന്.
ചേച്ചി കിതപ്പടക്കിക്കൊണ്ടുപറഞ്ഞു. ഞാന് മുഖമുയര്ത്തി ചേച്ചിയെ നോക്കി. അവളാകെ നനഞ്ഞു കുതിര്ന്നിരിക്കുന്നു. സുന്ദരമായ മൂക്കിന് തുമ്പില് ഒരു വെള്ളത്തുള്ളി ഇറ്റാന് തയ്യാറായി നില്ക്കുന്നു. അവള് ധരിച്ചിരുന്ന മഞ്ഞ ചുരിദാര് നനഞ്ഞ് ശരീരത്തോട് ഒട്ടിക്കിടക്കുകയാണ്..
ഇനി എന്തുചെയ്യും? മഴ ഇപ്പോഴൊന്നും മാറുന്ന ലക്ഷണം കാണുന്നില്ല. ഞാന് കൈയിലുണ്ടായിരുന്ന സഞ്ചി താഴെ വെച്ചിട്ട് ഇരിക്കാനുള്ള സ്ഥലം തേടി.
ആഹാ.. നീ ഇരിക്കാന് പോവുകയാണോ? ഏതായാലും നനഞ്ഞു നമുക്ക് മഴ നനഞ്ഞുതന്നെ പോവാം. ഇവിടിങ്ങിനെ നനഞ്ഞു കുതിര്ന്നിരുന്നാല് നല്ല ഒന്നാന്തരം പനിപിടിക്കും, പരീഷ കുളമാവുകയും ചെയ്യും.. ഇരൂ കൈകൊണ്ടും കാര്ക്കുന്തല് കോതിയുണക്കാന് ശ്രമിച്ചുകൊണ്ട് ചേച്ചി പറഞ്ഞു.
ശരിയാണ്, തല തുവര്ത്താന് ഒരു തോര്ത്തുമുണ്ടുപോലും ഇവിടെ കാണാനില്ല. ഒരു അരമണിക്കൂര് നേരം ഈറനണിഞ്ഞ തുണികളുമായി ഇങ്ങനെ നിന്നാല് പനിപിടിച്ചതുതന്നെ.. ചേച്ചിയുടെ നനഞ്ഞൊട്ടിയ അംഗലാവണ്യം ആസ്വദിച്ച് കുറച്ചുനേരം ഇങ്ങനെ ഇരിക്കാമെന്ന് മനക്കോട്ടകെട്ടിയതാണ് , രണ്ടുദിവസ്സം കഴിഞ്ഞാല് അവളുടെ പരീഷ തുടങ്ങും, പനി വന്നാല് അതു കുളമാകും ഉറപ്പാ..
ശരി പോകാം വിഷമത്തോടെയാണെങ്കിലും ഞാന് എഴുന്നേറ്റു.
മഴ കനത്തു പെയ്യാന് തുടങ്ങിയിരുന്നു. കാവല്പ്പുരയുടെ മുറ്റത്തെല്ലാം വെള്ളം കേറിത്തുടങ്ങിയിരുന്നു. മുറ്റത്തെ മഴയിലേക്ക് ഇറങ്ങുന്നതിനു മുമ്പ് ചേച്ചി എന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി, ഒറ്റ ഓട്ടം കൊടുക്കാം ചിറ്റേടെ വീടെത്തിയിട്ടു നിന്നാല് മതി.
തോട്ടത്തിനപ്പുറം ഒരു ചെറുതോടാണ് തോടിനുകുറുകയെയുള്ള ചിറയിലൂടെ നടന്നുകയറി ഒരു രണ്ടുമിനിട്ടു നടന്നാല് ചിറ്റയുടെ വീടാണ്.
ശരി.. റെഡി വണ് ടു ത്രീ സ്റ്റാര്ട്ട്..
ഞങ്ങള് മുറ്റത്തെ മഴയിലേക്കിറങ്ങി ജാതി മരങ്ങള്ക്കിടയിലൂടെ ഒറ്റയോട്ടം വെച്ചുകൊടുത്തു.
ചേച്ചീ നില്ക്ക്.. ഒന്നു പതുക്കെ പോ..കൈയ്യില് സഞ്ചിയുള്ളതിനാല് എനിക്കവളുടെയൊപ്പം ഓടിയെത്താന് പറ്റുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല.
തോട്ടുവക്കത്തെത്തിയപ്പോള് അവള് പെട്ടെന്ന് നിന്നു.. പിന്നാലെ ഓടിയെത്തിയ എന്റെ നേരെതിരിഞ്ഞ് അവള് ചിറയ്ക്കലേക്ക് കൈ ചൂണ്ടി..
അവിടെ ചിറ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.. മലവെള്ളപ്പാച്ചിലില് ഒഴുകിപ്പോതാണെന്നു തോന്നുന്നു. തോട്ടത്തില് നിന്ന് പുറത്തുകടക്കാനുള്ള ഏക വഴിയായിരുന്നു ആ ചിറ. ഇനിയിപ്പൊ എന്തുചെയ്യും, ഞാന് കിതപ്പടക്കി ചോദിച്ചു..
പെട്ടെന്ന് ആകാശം വിണ്ടുകീറി ഒരിടിവെട്ടി.
ചേച്ചി എന്റെ കൈയ്യില് പിടിച്ച് തിരിഞ്ഞ് ഓടാന് തുടങ്ങി.. കാവല്പുരയില് എത്തിയതിനുശേഷമാണ് അവള് നിന്നത്.
മഴ മാറാതെ ഇവിടുന്നു വീട്ടില് പോവാന് പറ്റില്ല കുട്ടാ.. ചേച്ചി നസ്സഹായയായി പറഞ്ഞു.
വീട്ടുകാര് നമ്മളെ കാണാതെ പേടിക്കില്ലെ? മനസ്സില് വളരെ സന്തോഷം തോന്നിയെങ്കിലും അതു പുറത്തു കാണിക്കാതെ ഞാന് ചോദിച്ചു..
ചിറ്റയുടെ വീട്ടില് ഉണ്ടെന്നു വിചാരിച്ചോളും.
ഇനിയും മഴകൊള്ളെണ്ടാ.. വാ അകത്തേക്കു പോവാം..
ചേച്ചി കാവല്പുരയുടെ വാതില് തുറന്നു.. ചേച്ചിയുടെ പിന്നാലെ അകത്തേക്കു കയറുമ്പോള് ഞാന് അവളെ അടിമുടിയൊന്നു നോക്കി ..
അല്പനേരം ഞങ്ങള് രണ്ടുപേരും നിശബ്ദരായി മഴയ്ക്കു കാതോര്ത്തു.. മഴ തകര്ത്തു പെയ്യുകയാണ്..
ചേച്ചി വിഷമത്തോടെ എന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.എന്റെ പരീക്ഷ പോയതു തന്നെ എന്തായാലും പനി ഉറപ്പാ.. ചേച്ചി ഷാളുകൊണ്ട് തല തുവര്ത്താന് തുടങ്ങി.. ഞങ്ങള് ആകെ നനഞ്ഞുകുതിര്ന്നിരുന്നു, ചേച്ചിയുടെ കോട്ടണ് ചുരിദാറില് നിന്നും വെള്ളം ഇറ്റിറ്റു വീണുകൊണ്ടിരുന്നു.
എനിക്കു ഭയങ്കര സന്തോഷം തോന്നി, മഴമാറുന്നതു വരെ താരച്ചേച്ചിയുടെ സര്പ്പസൗന്ദര്യം കണ്ട് ഇങ്ങനെ നില്ക്കാമല്ലോ.. ഞാന് താരച്ചേച്ചിയെ ആകെയൊന്നുനോക്കി കടഞ്ഞെടുത്ത അവളുടെ സന്ദരമേനിയില് നേര്ത്ത ഒരു പുറം തൊലിപോലെ അവളുടെ ചുരിദാറ് ഒട്ടിപ്പിടിച്ചു കിടക്കുന്നു, ചേച്ചി ഇട്ടിരിക്കുന്ന കറുത്ത ബ്രായുടെ നിഴല് ചുരിദാറിനു പുറത്തേക്ക് നിഴലിച്ചു കാണാം. ഇതു പോലെ ഒരവസരം ഇനിയൊരിക്കല് കിട്ടുമെന്നു തോന്നുന്നില്ല.. പെട്ടെന്ന് എനിക്കൊരു ഐഡിയ തോന്നി..
ചേച്ചീ…
ഉം..?
ഈ നനഞ്ഞ ഡ്രസ്സിട്ട് ഇങ്ങനെ നിന്നാല് പനിപിടിക്കില്ലേ..?
പനി എന്തായാലും പിടിക്കും കിച്ചൂ.. എന്റെ പരീക്ഷ എതായാലും കുളമായി എന്നു പറഞ്ഞാല് മതിയല്ലോ.. ചേച്ചി വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞു..
ചേച്ചി വിഷമിക്കണ്ട പരീക്ഷയൊന്നും പോവില്ല;
എങ്ങനെ? ചേച്ചി ചോദ്യഭാവത്തോടെ എന്നെ നോക്കി.
ഈ നനഞ്ഞ ഡ്രെസ്സൊക്കെ ഒന്നു നന്നായി പിഴിഞ്ഞ് വെള്ളം കളഞ്ഞ് ഇട്ടാല് മതി.
ചേച്ചി ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല, ഞാനെന്റെ ഷര്ട്ട് അഴിച്ചു പിഴിയാന് തുടങ്ങി..ചേച്ചി അതൊക്കെ നോക്കിക്കൊണ്ട് അനങ്ങതെ നിന്നു..
ചേച്ചീ..
എന്താ…?
ചേച്ചി മുഖയുമര്ത്തി എന്നെ നോക്കി.
ചേച്ചി അഴിച്ചു പിഴിയുന്നില്ലേ?
ഇല്ല..
നാണമായിട്ടാണോ?
ഉം.
ആദ്യം ചുരിദാറിന്റെ പാന്റ് അഴിച്ചു പിഴിയ്.. അതാവുമ്പോള് ഒന്നും കാണില്ലല്ലോ..
അതു ശരിയാണെന്ന് അവള്ക്കും തോന്നിക്കാണണം, വീട്ടില് ക്ലാസ്സുകഴിഞ്ഞുവന്നാല് ചുരിദാറിന്റെ ടോപ്പ് മാത്രമിട്ടാണ് അവള് നടക്കാറ്..
ചേച്ചി പതിയെ എനിക്കു പുറം തിരിഞ്ഞു നിന്ന് ചുരിദാറിന്റെ കെട്ട് അഴിച്ചു. നനഞ്ഞൊട്ടിക്കിടന്ന ചുരദാറിന്റെ പാന്റ് അഴിച്ചെടുക്കാന് അവള് നന്നേ പാടുപെട്ടു.. ഒടുവില് ഒരു കണക്കിന് അവള് അതഴിച്ചെടുത്തു..
ഇങ്ങുതാ ചേച്ചീ.. ഞാന് പിഴിഞ്ഞുതരാം.. ഞാന് അവളുടെ കയ്യില് നിന്ന് പാന്റ് വാങ്ങി പിഴിയാന് തുടങ്ങി..
പിഴിഞ്ഞുപിഴിഞ്ഞ് കീറല്ലേ കിച്ചൂ.. ഞാനിവിടുന്ന് പാന്റിടാതെ പോകേണ്ടി വരും..